Het is niet druk op de parkeerplaats bij boerderij ‘t Ende. Sterker nog, de parkeerplaats is leeg en in de omgeving is geen mens te bekennen. Toch vreemd, dat een van de mooiste plekjes in het Reestdal nauwelijks wordt bezocht. Aan de ene kant is dat begrijpelijk, vanaf de Bloemberg rijd je er zo aan voorbij, maar de wandelroute die in deze omgeving door het Drents Landschap is gerealiseerd bestaat al een aantal jaren. Het voordeel van dit soort plekjes is 
dat je de wereld voor jezelf hebt. De informatieruimte in de staart van de boerderij is onbeheerd en open. Een expositie over vleermuizen vult de wat sfeerloze ruimte. We lopen het Overijsselse deel van de wandelroute. Twee keer steken we de Reest over, de tweede keer over een smalle vonder ter grootte van een stevige loopplank. Twee kilometer prachtig kleinschalig beekdallandschap met hooggelegen essen, natte drassige hooilanden en kleine hakhoutbosjes. En natuurlijk de meanderende grensrivier de Reest! De lente laat op een bescheiden wijze zien dat ze er aan komt,maar overtuigend is het nog niet. Het speenkruid staat massaal in blad,maar de gele sterretjes zijn op vingers van een hand te tellen. De dotterbloemen hebben nog nauwelijks knoppen. Overal pollen van fluitenkruid.Maar verder vooral nog kleurloze hooilanden en kale bomen. De blauwe lucht maakt veel goed,net als het bewoonde ooievaarsnest voor het woonhuis van ‘t Ende .Nog even en het voorjaar breekt echt los.
Voor wie deze route wil lopen:http://www.drentslandschap.nl/downloadfiles/w-tEnde.pdf
