In het Reestdal wordt tegenwoordig weer veel winterroggerogge verbouwd. Landschap Overijssel en Het Drents Landschap zaaien op hooggelegen akkertjes winterrogge in. Roggeteelt was vroeger een belangrijk onderdeel van de agrarische bedrijfsvoering in het Reestdal. Winterrogge wordt in de het najaar (oktober) gezaaid en in de zomermaanden geoogst. Het gewas is ook erg geschikt als groenbemester, dan wordt het na de winter ondergeploegd. Het mooie van winterrogge is de dichtheid van het gewas.De akkers (meestal in de winter troosteloos zwart) zijn dan bedekt met een groen tapijt van uitstoelende roggeplantjes. Vooral bij vochtig weer blijven regendruppels op de plant aanwezig. Dat geeft een mooi effect.
Cyclus
Landschap Overijssel verbouwt in het Reestdal jaarlijks op 50 hectare winterrogge. De roggeteelt kent een cyclus van
zes jaar. Vijf jaar wordt er gezaaid en geoogst. In het zesde jaar krijgt de grond rust en de es wordt dan ingezaaid met gras en klaver.De bodem wordt om de twee jaar licht bemest met vaste stalmest uit de potstal.
Geen kunstmest
Op de akkers (essen) worden geen kunstmest en gewasbeschermingsmiddelen gebruikt. De rogge wordt verwerkt in biologische voeding.
Vroeger
Al sinds de middeleeuwen wonen er mensen in het Reestdal, of beter gezegd langs het Reestdal. Alleen de hogere delen werden bewoond. Op de zandkoppen werden de boerderijen gebouwd en vond akkerbouw plaats. Op de essen(akkers) werd o.a. rogge verbouwd. De aanleg van essen begon al in de 9e en 10e eeuw. Dat had te maken met de groeiende graanteelt. In de loop van de tijd werden essen vaak omgeven door een houtwal die vee en wild moest tegenhouden. In het Reestdal tref je kleine en grote essen aan. Een mooi voorbeeld van een grote es is die op het landgoed Dickninge. Rond Oud-Avereest bijvoorbeeld zijn de essen veel kleiner. Veel essen zijn verdwenen. Vaak werden de eeuwenoude bouwkampjes afgegraven als er behoefte aan zand was. Zo is een es in de buurt van boerderij’t Ende (De Stapel) 
afgegraven voor de aanleg van het Wilhelminapark in Meppel. Dit soort acties zijn nu ondenkbaar.
Herkenbaar
Essen zijn in het Reestdal goed herkenbaar aan hun hoge ligging en hun bolle vorm. Ze zijn aangelegd op dekzandruggen en in de loop van de eeuwen opgehoogd met stalmest,vermengd met heideplaggen,stro en ander organisch materiaal.
