Van Anloo naar Oudemolen: 13,5 km
Zandpad vormt grens
Vanuit het dorpje Anloo met de prachtige oude Magnuskerk als absolute blikvanger (bouw al in de 11e eeuw!) loop je zo het beekdal van het Anlooër Diepje in. Dat is hier niet meer dan een klein helder stroompje van nog geen meter breed. Het landschap laar hier twee werelden zien: aan de linkerkant van het zandpad het vlakke in cultuur gebrachte intensief bewerkte boerenland met veel “groen asfalt” en akkers waarop de eerste maïsplantjes boven de grond uitkomen. Kijk je naar rechts dan zie je nog een mooi bewaard 
beekdallandschap met houtwallen en natte graslandjes. Aan de vegetatie te zien zijn het geen schrale hooilandjes, misschien is de invloed van de reguliere landbouw nog te groot. Het zandpad als grens tussen het Drenthe van eind 19e eeuw en het Drenthe van nu. De route brengt ons weer richting Anloo, waar we het Anlooër Diepje voor de twee keer oversteken. Het uitzicht op het dorp Anloo is hier prachtig. Weilanden zijn hier geel van de boterbloemen. In combinatie met de bruine pitrussen vormen ze een mooie compositie. Een paar koeien op de achtergrond en het plaatje is compleet!
Landschapselementen en hooilandbeheer
Het smalle beekdal van het Anlooër Diepje heeft een paar typische landschapselementendie vroeger een belangrijke functie hadden: smalle houtwalletjes door boeren loodrecht op de beek aangelegd al grensmarkering, natte hooilandjes en een 
houtwal die evenwijdig aan de beek de grens vormt tussen het beekdal en het boerenland. Vroeger vormde deze wal de grens tussen de madelanden (graslanden aan de beek) en de heide. Bomen als eik, berk, hazelaar en hulst overheersen. Aan het begin van de 20ste eeuw waren de Drentse beekdalen omgeven door woeste gronden. Op oude kaarten is dat 
nog mooi te zien. Frisgroene stroken te midden van onmetelijke paars vlaktes. Wat moet Drenthe toen mooi geweest zijn! Een klein paadje brengt je dan weer bij het Anlooër Diepje. En ja hoor, daar staan ze: orchideeën! Het zijn brede orchissen, die hier bij bosjes in de hooilandjes staan. Prachtig gezicht. Waardoor vinden we orchideeën toch zo mooi? Hier vind je ze alleen in graslanden die niet bemest worden. En waarop hooilandbeheer wordt toegepast. Wat zoiets betekent als een 
keer per jaar maaien en het maaisel weg halen. Hierdoor wordt de bodem steeds schraler. In combinatie met voedselarm kwelwater komt dan misschien na veel geduld ooit weer de vroegere flora weer terug. Deze vorm van beheer is hier in ieder geval succesvol.
Gasterse Duinen
De route brengt de wandelaar dan zuidwaarts richting het dorpje Gasteren. Ten noorden hiervan ligt het heideveld De Gasterse Duinen. De naam doet vermoeden dat hier meer sprake is van zand dan van heide en dat klopt ook wel. De heide die hier vroeger lag werd door de honderden schapen zo intensief begraasd en er werden zoveel heideplaggen voor de potstal weggehaald, dat de heidebodem brak en het zand begon te stuiven. Grote bulten zand ontstonden : de duinen van Gasteren. Het boerenbedrijf had in de eerste helft van de vorige eeuw de schapen en de mest in de potstal niet meer nodig (door de komst van 
kunstmest) en langzaam begroeiden de duinen weer. Nu vind je weer heide in het gebied, dat door Het Drentse Landschap wordt beheerd. Eeuwenoude karrensporen lopen hier nog over de heide en om die heide mooi open te houden wordt deze begraasd door een aantal schapen en Schotse Hooglanders.
Het Oudemolensche Diep
De route volgt de noordelijke rand van de Gasterse Duinen en we steken voor de vierde en
vijfde keer het Anlooër Diepje over. Hier kun je de locatie vinden waar het Anlooër Diepje ophoudt te bestaan omdat het beekje uitmondt in het Oudemolensche Diep. Gewoon even door het grasland lopen en kijken. Je hebt hier een prachtig uitzicht over het brede beekdal van het Oudemolensche Diep. Evenwijdig aan laatst genoemde beek loopt de route richting Oudemolen. Ook hier langs de asfaltweg een vlonderpad. Roestbruine slootjes vallen hier op, net als de vele natte plekken in het zompige grasland. Hier komt kwelwater aan de oppervlakte. Der route eindigt op de parkeerplaats even buiten Oudemolen.
Wandelen ?
Gasterse Duinen ( wandeling Drents Landschap)
Anlooer Diepje ( uit boek van Frank Berendse : Natuur in Nederland)
