De Loop van de Drentsche Aa : etappe 6

Beekdal van het Oudemolensche Diep

Van Oudemolen naar Deurze :13 kilometer

De parkeerplaats langs de Molensteeg bij Oudemolen is zo goed als verlaten. Het is zondagmiddag 3 juni 2013 rond de klok van 16.00 u als we met deze etappe beginnen. Aan de zondagrecreatie lijkt al weer een eind te zijn gekomen. Waar is iedereen? Het is prachtig weer, het landschap is in topvorm en iedereen lijkt thuis te zitten. Niet zo erg, we hebben het esdorpenlandschap en beekdallandschap De Drentsche Aa helemaal voor ons zelf, maar toch….Het valt tijdens het lopen van deze etappes al vaker op: je komt vrijwel niemand tegen. Wel op verharde wegen en geasfalteerde fietspaden die je kruist, maar op zandpaden tref je weinig

ijzerhoudend kwelwater komt aan de oppervlakte

wandelaars. In de buurt van Oudemolen wordt op dit deel van de dag nog wel gewandeld en gefietst, maar als we het bruggetje over het Oudemolensche Diep overgestoken zijn wordt het erg stil.

Kwelwater

De route loopt een poosje min of meer parallel aan de beek. Wat opvalt zijn de roestbruine plekken in de natte graslanden. Hier komt kwelwater naar boven. Dit is grondwater dat ooit als regenwater op hogere gronden de bodem in zakte. Kwelwater kan honderden jaar oud zijn. Als het door keileem is gezakt en via kalkrijke zandlagen uiteindelijk na jaren de oppervlakte van het lager gelegen beekdal bereikt heeft dit water kalk en ijzer opgenomen. De ijzerdeeltjes oxideren dan en het water krijgt een roestbruine kleur. Dit kwelwater is bepalend voor de vegetatie in een gebied. Bekend is dat de ouderdom van het kwelwater een positieve invloed had op de hooiproductie. Een boer kon daardoor meer runderen houden en dat betekende meer welvaart  “Alle zegen komt van onderen”  (bron : Van Rottum tot Reest blz. 203) De etappe passeert de Rug van Tynaarlo. Lang geleden is het Oudemolensche

Dynamiek aan de oever van het Oudemolensche Diep

Diep hier dwars door een rug van keileem gebroken. De route komt vlak langs een steile oever die je in dit gebied vrijwel nergens aantreft. Het komt nog voor dat delen van de oever hier zo maar in de beek wegzakken. Natuurbeheerders smullen hiervan. In deze kringen spreekt men dan van “dynamiek”.Een vlonderpad loopt door een vochtig stukje broekbos en de wandeling gaat dan richting Gasteren. We lopen nu op de grens tussen het beekdal en vlakke wat saai ogende graslanden. Vroeger waren dit uitgestrekt “woeste landen”, heidevlaktes waar je weinig of niets te zoeken had. De graslanden worden nu extensief beheerd, maar zijn waarschijnlijk nog veel te voedselrijk. Vergeleken met de natte en schrale hooilandjes in het beekdal aan de andere

Brug over Gasterensche Diep

kant van het zandpad is hier nog steeds sprake van een armoedige vegetatie. Uiteindelijkkomen we uit bij de weg tussen Gasteren en Loon en steken hier de beek over. Hier heet het watertje nu Het Gastersche Diep.

Balloërveld

Natte natuur op het BalloerveldDe route loopt een stukje langs de asfaltweg, maar wandelaars worden veilig via een vlonderpad richting het noordelijke deel van het Balloërveld geleid. Je hebt hier een prachtig uitzicht over het noordelijke deel van het Balloërveld. Vlak voor je voeten groeit veel veenmos en in kleine poeltjes kwaken kikkers. De route toucheert middels een knik dit mooie heidegebied. Sinds 2006 is het officieel geen militair oefenterrein meer. De vervallen tankgracht die we passeren dateert uit de tweede wereldoorlog. Het Balloërveld heeft een unieke geschiedenis en een unieke flora en fauna.

Monument Harry de Vroome

Oude tankgracht Balloerveld

Al gauw, na een klein stukje fietspad, bereiken we het beekdal van het Loonerdiep. Hier staat sinds 2004 een stenen monument ter nagedachtenis aan landschapsarchitect Harry de Vroome.  Op de website Drentsche aa.nl  staat “ Als consulent Landschapsbouw heeft De Vroome (1921–2001) zich onvermoeibaar ingezet voor het Drentse landschap. Tegen de stroom in roeiend wist hij bij de grote ruilverkavelingen in de jaren zestig en zeventig veel waardevols veilig te stellen. Het monument, gemaakt door Bastiaan de Groot, is een hoekige granieten zuil met vier kijkgaten. Door de gaten zijn het beekdal, de es, de heide en de kerktoren van Rolde te zien: alle componenten van het beek- en esdorpenlandschap.”  Als je er langs loopt moet je even door die vier gaten kijken en je realiseren dat zonder visionairs als

Monument voor Harry de Vroome

Harry de Vroome dit afwisselende en unieke landschap er heel anders had uit gezien.

Loonerdiep

We wandelen richting Kampsheide met het Loonerdiep aan de rechterhand. Hier weer een patroon dat je in dit esdorpenlandschap vaker tegen komt : aan de ene kant akkers en weilanden (vroeger heide) en aan de andere zijde van het zandpad de natte hooilanden en de meanderende beek. Het pad waarover je loopt wordt dan begrensd door houtwallen.

Landbouw grenst aan kwetsbaar beekdal

Vroeger waren dit de grenswallen om het vee binnen de graslandjes te houden. De koeien mochten niet de heide op. Het beekdal van het Loonerdiep is verrassend mooi. Soms zie je beek, dan weer niet. Richting Deurze wordt het landschap wat opener.  

Kampsheide

Na het vele moois wat je op deze route ziet mag je Kampsheide als toetje zien. Dit gebied, dat wordt beheerd door Stichting Het Drents Landschap ligt tussen het beekdal van het Loonerdiep en de Balloër es in. Het is mooi bewaard gebleven, omdat het in de tijd van de

Grafheuvel op landgoed Kampsheide

ontginningen particulier terrein was. Al wandelend over het voormalig landgoed wordt al snel duidelijk, dat dit een bijzonder historische plek is. We passeren een hunebed, grafheuvels en restanten van celtic fields. De monumentale boerderij, die bij Kampsheide hoorde is op 12 maart 2012 afgebrand. In die tijd werd Drenthe geteisterd door een brandstichter die het op monumentale gebouwen had gemunt. We passeren de twee bruggen over het Loonerdiep. Mooi plekje hier. Een vlonderpad brengt ons richting een bosje. Al gauw zien we cafe De aanleg liggen, het eindpunt van deze mooie etappe. Hier heet de beek plotseling Het Deurzerdiep en kun je ook goed zien wat er van de meeste lopen in Drenthe is geworden: een gekanaliseerde watergang, gegraven om zo snel mogelijk water uit landbouw gebieden af te voeren.

 

This entry was posted in Loop van de Drentsche Aa and tagged , , , , . Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>