Esranden
Op een aantal locaties in het Reestdal zie je ze nog: esranden. Een duurdere benaming is estaludbegroeiingen, maar het woord taludbegroeiing behoort meer tot het vakjargon van de natuurbeheerders. Esranden zijn vaak smalle stroken beplantingen die vroeger werden aangebracht op de grens tussen akker(es) en het omringende landschap. De nabije 
omgeving bestond bijvoorbeeld uit uitgestrekte heidevelden, grasland of andere akkers. Esranden waren in feite vaak houtwallen of houtsingels. Uiteraard werden ze niet voor niets aangeplant. In het boerenbedrijf van vroeger hadden ze meerdere functies. Een belangrijke was begrenzing van een stuk eigendom. Kavelgrenzen dus. De website nederlandscultuurlandschap.nl vertelt in haar Deltaplan voor het Landschap dat vóór de modernisering van de landbouw ons land 450.000 km aan kavelgrenzen als heggen, houtwallen, houtsingels, tuunwallen, e.d. rijk was. Daar is veel van weg.
Beplanting had een functie
Een andere functie was het beschermen van het gewas tegen loslopend vee, zoals een schaapskudde.. En boeren haalden geriefhout uit de beplante esranden. Brandhout, hout voor gereedschap of voor het maken van een hek bijvoorbeeld.
In het Reestdal zien de beide provinciale landschappen het belang van begroeide esranden. Zowel Landschap Overijssel als Het Drents Landschap werken aan herstel van deze karakteristieke landschapselementen, hoewel er nog veel kansen niet worden benut . Tegenwoordig zien we nog een nieuwe taak voor beplante randen rondom essen en graslanden. Ze kunnen als een soort netwerk met elkaar verbonden worden en zo een rol spelen als ecologische verbindingszones voor plant en dier.
Biodiversiteit
Gelegen tussen Den Westerhuis en De Wildenberg ziet de wandelaar een hooggelegen es waarop bijna ieder jaar winterrogge wordt verbouwd. Een deel van de akker wordt begrensd door een smalle esrand, die vooral bestaat uit vlier, zwarte els, meidoorn, hop, 
eik, hazelaar en braam. Esranden zijn ideale biotopen voor vogels. Er is veel rust en veiligheid om er te nestelen, de biodiversiteit is groot en juist daardoor is er veel voedsel aanwezig. Zo trof ik in een vlier een vrouwtje grauwe klauwier aan met twee jongen. De vogels waren niet bang, ze waren tot op zes meter te benaderen en een kwartier lang
keken we elkaar aan. Grauwe klauwieren zijn redelijk zeldzaam en komen alleen nog maar in oude en kleinschalige landschappen voor . De aanwezigheid van deze behoorlijk zeldzame soort in deze mooie esrand bewijst het belang van (agrarisch) natuurbeheer in een oud cultuurlandschap.
