Oude essenstoven en fluitenkruid sieren het kerkenpad achter de Reestkerk
Nog niet zo heel lang geleden, in het schermloze tijdperk, wisten veel kinderen dat er buiten ( buiten spelen , ook al zo’n bijna verdwenen cultuurverschijnsel) planten groeiden waar je heel makkelijk een fluitje van kon maken. Een plant met een holle stengel en witte bloemschermen. In de meimaand overal te vinden: het fluitenkruid. Toen nog gespeld als fluitekruid. Om dit bijna verloren cultureel erfgoed weer nieuw leven in te blazen : op een filmpje van Natuurmonumenten is goed te horen welke tonen je uit zo’n stengel haalt. En op een video van Moedertje Groen wordt voorgedaan hoe je zo fluitje maakt.
Het scherm bestaat uit bloempjes met vijf kroonbladen en twee stempels
Geen kritische plant.
Mensen kunnen heel kritisch zijn. Veeleisend ook. Sommige planten hebben die eigenschap ook. Of de grond is te zuur, of te voedselrijk. Of te nat, of juist te droog. Dotterbloemen bijvoorbeeld nemen geen genoegen met bemeste bodems. Die staan het liefst met hun voeten in kalk-en ijzerrijk kwelwater. Het fluitenkruid doet niet zo moeilijk. Die voelt zich bijna overal thuis. In bermen, in bossen, in graslanden, langs akkers, in duinen, langs sloten, op dijken en dus ook langs het eeuwenoude kerkenpad achter de Reestkerk van Oud-Avereest. De bodem moet rijk aan voedingsstoffen zijn, maar dat is in ons land geen probleem. Stikstof genoeg. Brandnetels houden ook van voedselrijke grond. Wat dat betreft hebben fluitenkruid en brandnetel dezelfde voorkeur. Bij ecologisch bermbeheer krijg je meer soorten in de berm als je twee keer per jaar maait en het maaisel weghaalt. De bodem verschraalt dan. Fluitenkruid gaat dan langzaam verdwijnen. Dus aan de ene kant is het een prachtig gezicht, al die bloeiende fluitenkruidbermen, maar het zegt wel iets over de bodemgesteldheid. Bermen zijn veel te stikstofrijk.
Fluitenkruid langs het kerkenpad geeft een mooie voorjaarssfeer
Sfeermaker
De talloze witte schermen van het fluitenkruid combineren prachtig met de frisgroene voorjaarstinten van de struiken en bomen die nog maar kort in blad staan. In bermen vormt de massale bloei van het fluitenkruid lange witte linten door het landschap. Vooral de bloeiende dijken langs de grote rivieren trekken elk voorjaar veel belangstellenden. En dan maar hopen dat het waterschap het talud niet al gemaaid heeft…. Fluitenkruid vind je ook vaak in gezelschap van andere (witbloeiende) planten als witte dovenetel en look zonder look. Allemaal planten die de meimaand zo mooi maken. Schermbloemen zijn tweejarig. In het eerste jaar maken ze een bladrozet, in het tweede jaar komen ze in bloei en zaaien uit. In de winter zie je op veel plekken die groene rozetten van het fluitenkruid al wachten op het voorjaar. Zaailingen van de afgelopen zomer. Bloeien doen ze pas na de winter. Het kerkenpad is het mooist in deze tijd van het jaar als het fluitenkruid bloeit, afgewisseld door de oude verweerde indrukwekkende essenstammen. Als het koud is duurt de bloei wel een paar weken en kun je er lang van genieten.
De stengel van het fluitenkruid is hol, behaard en geribbeld
Meer weten over fluitenkruid? Veel informatie vind je hier:
Fluitenkruid doet het erg mooi in je tuin
Waterwereld is een leuke informatieve site
