Op vrijdagmiddag 22 september 2017 werd in het veld, buiten het Drentse dorp Drogteropslagen, een klein feestje gevierd. Aanleiding ? De opening van 13 ha nieuwe Reestdal-natuur. Enthousiasme over de metamorfose van een gekanaliseerde Reest in een beekje aangevuld met nieuwe natuur en waterberging. We zijn nu drie jaar verder. Een goede reden om daar weer eens een kijkje te nemen.
Lepelaars
Een paar weken terug meldde Harald de Graaff, districtsbeheerder van het Drentse Landschap, dat in het Reestdal bij Drogteropslagen regelmatig foeragerende lepelaars werden gezien. Dat had niemand voor 2017 kunnen bedenken. De Reest was toen niet meer dan een saaie afwateringssloot. Harald maakt een paar mooie foto’s van de slobberende en met hun snavel maaiende vogels. Als lepelaars het de moeite vinden om in dit gebied te landen, dan moet er wel iets bijzonders aan de hand zijn. En dat is ook zo.
Op bovenstaande foto is de natuurontwikkeling in de bovenloop van de Reest goed te zien. De Reest stroomt tussen de N377 ( rechts onder) tot de Braambergersloot ( links boven) Voor 2017 is er van natuur in dit deel van het beekdal geen sprake. Zoals eerder al opgemerkt, de Reest is dan niet meer dan een kaarsrechte sloot met als ( agrarisch) doel om overtollig water zo snel mogelijk af te voeren. Het water komt terecht in de Braambergersloot. Meanderen doet het beekje pas aan de andere kant van Het Bergje. Kronkels krijgt de Reest in het project niet echt, wel natuurvriendelijke oevers en verbinding met een aantal gegraven laagtes . Die plasjes doen dienst als opvang van water bij extreme neerslag. Misschien moet de doelstelling nu tweeledig zijn en is het gebied vooral nodig om bij droogte zoveel mogelijk water vast te houden.
Ingeklemd
De situatie is karakteristiek voor Nederland. Het beekdal ligt namelijk helemaal ingeklemd in het agrarisch landschap. Aan de Overijsselse kant is het alleen maar intensieve landbouw, aan de Drentse kant tussen het projectgebied en het dorp Drogteropslagen ook. Een strook natte natuur als een oase in de eentonige ecologische groene woestijnen van het grootschalige agrarische landschap.
Moerasbos
Tijdens de realisatie van het project zijn op een aantal plekken elzen geplant. Op een klein eilandje bijvoorbeeld ontstaat een elzenbroekbos en ook langs oevers van de plasjes groeien elzen. Samen met rietkragen en wilgenstruweel ontstaat een vogelparadijs.
Soorten als rietgors, rietzanger en blauwborst gaan zich hier thuis voelen. Het water in de waterbergingsplassen is ondiep. Het zijn niet alleen lepelaars die van voedselrijk ondiep water houden. Blauwe reiger, watersnip en zilverreiger en nog veel andere soorten weten deze nieuwe natuur al een poosje te vinden. Op de wand van het vogelkijkscherm hangt een afbeelding met vogelsoorten die je hier zou kunnen aantreffen. Dat belooft nogal wat.
Graslanden overheersen. Het zal nog wel een poosje duren voordat de plantenwereld hierwat kleurrijker wordt. Midden in het boerenland proberen hooilanden te verschralen lijkt een hele klus. Toch bloeit hier de echte koekoeksbloem, dat is een plant van de matig voedselrijke natte graslanden. Wat ook positief is, is het kwelwater dat je in slootjes aan de oppervlakte ziet komen. Als het lukt om dit voedselarme en mineraalrijke grondwater in het terrein vast te houden, kunnen er nog hele leuke dingen gebeuren.
Wandelen
Het gebied is voor een deel toegankelijk. Vanaf het Dorpshuis in Drogteropslagen kun je dit rondje Reest maken. Op twee plekken staan leuke picknick banken. Je kunt je hier best een poosje vermaken. Via de knooppunten van Wandelnetwerk Drenthe kom je er ook. Etappe 6 van de Loop van de Reest passeert dit stukje Reestdal eveneens.
In dit gebied ben ik geboren, Zuidwolde/Wildenberg in het bos, nu een vakantiehuisje.
Later verhuisden mijn ouders naar Drogteropslagen en daar heb ik ook de lagere
school doorlopen, door naar hoger onderwijs in Dedemsvaart, enzovoort.
Mijn vader is Alfred van Werven de kunstenaar maar hij heeft mij nooit ge echt dus heb ik mijn moeders naam, niets mis mee voor mij.
De Reest was voor mij avontuur met zijn overstromingen en en vissen.
Daar heb ik 10 jaar oud denk ik een grote voorn gevangen en ter plekke bereid en
opgegeten ik was al vroeg heel erg zelfstandig, mijn moeder vroeg wil je niet eten?
Maar dat had ik dus al vertelde ik haar.