Achter het mooie kerkje van Oud-IJhorst heb je een prachtig uitzicht over een historisch landschap. Het beekdal van het grensriviertje de Reest ziet er op deze locatie nog net zo uit als honderd jaar geleden. Al in de Middeleeuwen woonden hier mensen. Die hadden het niet gemakkelijk, want het landschap zag er totaal anders uit: grote uitgestrekte 
veenmoerassen ,rietlanden en ruige bossen. Door dit landschap stroomden allerlei beekjes, waarvan de huidige Reest de belangrijkste was. Van nature is de Reest dan ook een hoogveenbeek. De bodem bestaat bijvoorbeeld niet uit zand, zoals de beken in het gebied van de Drentsche Aa of die in Twente, maar uit plantenresten. Het water van de Reest haalt ook bij lange na niet de helderheid van een zandbeek. Het was de bisschop van Utrecht, die het in 1236 nodig vond om van hieruit een parochie te stichten. In dat jaar werd een klein kerkje gebouwd, precies in het midden van het gebied, dat we nu Reestdal noemen.
Terug naar de Middeleeuwen
Juist op deze plek is met steun van de gemeente Staphorst (TenneT-geld), maar vooral 
door particuliere initiatieven van lokale bewoners, een klein plateau gerealiseerd bestaande uit een cirkelvormig pleintje met bank en infopanelen. De twee panelen vertellen over de geschiedenis van het Reestdal en het leven in rondom de naast gelegen pastorie. Vanaf het bankje heb je een “Hemels Uitzicht”, zoals de plek wordt genoemd. Na het lezen van de informatie kun je op het bankje gaan zitten en met een beetje fantasie is het misschien mogelijk om je te verplaatsen in die lange donkere periode die we ooit “Middeleeuwen”hebben genoemd.
Oud-IJhorst ligt tussen de dorpen IJhorst en De Wijk.
