Nog even………….. dan ben ik even niet meer van deze wereld. Ik ga straks de winterslaap in. Al mijn processen komen op een laag pitje te staan. Mijn wortels nemen over een 
poosje nauwelijks water meer op. Hoeft ook niet, want als ik straks mijn bladeren kwijt ben (Ik word kaal!!) heb ik weinig water meer nodig. Ik stop straks met het maken van suiker en zuurstof. Even geen fotosynthese! De bladgroenkorrels, die ik in mijn (duizenden) bladeren heb worden nu langzaam afgebroken. Hierdoor krijgen mijn bladeren een bruine kleur. Nog een paar weken, dan vallen ze af. Toch heb ik best een voldaan gevoel over het afgelopen seizoen. Dorst heb ik
niet gehad, wat mij betreft komt er weer zo’n natte zomer. Weet je dat een beetje eik zoals ik honderden liters water per dag nodig heeft? Het kan mij niet vaak genoeg regenen. Wat me ook een goed gevoel geeft, zijn al die eikels die onder me zijn neergevallen. Ik heb mijn best gedaan om mijn soort in stand te houden. Natuurlijk weet ik dat de meeste eikels op een ongunstige plek terecht komen en dat ze worden versleept of opgegeten. Of door kinderen verzameld voor de herfsttafel op school. Bestaat die herfsttafel trouwens nog? ( Ik zie steeds minder ouders met kinderen bij me langs komen. Hebben ze geen tijd meer voor een fijne wandeling? Beseffen ouders wel, hoe belangrijk het is om kinderen in aanraking te brengen met de natuur?
Let eens op mijn bladeren. Zie je wat er tussen zit? De knoppen voor het volgend jaar! De herfst is dus niet alleen een seizoen van afbraak, voor wie het zien wil…..ik ben al klaar voor de komende lente. Waar ik me wel een beetje zorgen over maak is de zwavelzwam op mijn stam. Deze ordinaire parasiet zuigt met zijn schimmeldraden stoffen uit mijn lijf. En daar houd ik niet van. Erg veel last heb ik er niet van, maar ik ben bang dat ie me uiteindelijk zwakker maakt. Laten we het beste ervan hopen.
Meer eik van Dickninge: http://hetreestdal.nl/?cat=415
