Rabbinge : rustpunt aan de Reest

Bij Rabbinge kun je mooi wandelen. Rabbinge bestaat uit vijf boerderijen. Ze liggen ver uit elkaar.Al sinds de middeleeuwen wonen hier mensen. Het landschap is erg kleinschalig met hooilandjes, essen, hakhoutbosjes, kikkerpoelen, houtwallen e.d. Rabbinge ligt aan de Drentse kant van de Reest ten noorden van Oud-Avereest. Wandelroutes vanuit De Wheem lopen door een deel van Rabbinge.

Vroeger

Veen en moerasbossen. Levensgevaarlijke en woeste gronden. Het beekdal van de Reest kende in de vroege Middeleeuwen niet of nauwelijks bewoners. Wat moesten ze er ? Veen,veen en nog eens veen. Maar de mens is altijd op zoek naar nieuwe kansen. En op de flanken van het Reestdal lagen ze er: de dekzandruggen. Ontstaan in de laatste ijstijd, het Weichselien, zo’n 20.000 jaar geleden. Het landschap was toen kaal. Fijne zanddeeltjes, afkomstig uit

stuwwallen werden door noord- en zuidwesten winden weggeblazen. Zo ontstonden op veel plekken in het zuiden en oosten van ons land langgerekte dekzandruggen. In het Reestdal lagen ze ook. Ze staken boven de veenmoerassen uit. Boeren zagen hier mogelijkheden. Onderzoek heeft aangetoond dat tussen de jaren 1000 en 1400 een grote bevolkingsgroei plaats vond. Gingen boerenfamilies op zoek naar nieuwe gronden ? Op dekzandruggen kon je veilig wonen en ze waren geschikt voor akkerbouw, van het omringende veen was misschien grasland te maken. Moerasbossen leverden hout. En aan water geen gebrek. Er was wel een nadeeltje: de zandruggen waren te klein en vaak te smal en niet geschikt om er met veel boeren te wonen. Een dorpskern kwam er dus niet. De boerderijen werden ver van elkaar verwijderd neergezet in een soort lange strook. Hooguit twee bij elkaar, meer niet. Rondom de boerderij was er dan genoeg ruimte voor het aanleggen van een es (akker) waar gewassen als winterrogge of boekweit werd verbouwd. Genoeg voor één familie. Eenmansessen worden ze genoemd. Heeft de Friese familie Rabbering zich het eerst gevestigd op de zandruggen langs de Reest ? Het is bekend, dat het gehucht Rabbinge in 1652 bestond uit twee erven en ervoor waarschijnlijk uit één: het pachtgoed Rabbering.

Nu

Rabbinge is nu een oase van rust. Het Drents Landschap is hier de herenboer. Rabbinge 7 bijvoorbeeld is beheersboerderij De Uilenburcht. Hier staan de machines en een grote potstal. De boerderij is gelegen op een duidelijk zichtbare zandrug. Rabbinge 4 is bij veel wandelaars bekend. Je wandelt hier over het erf tussen het woonhuis en de potstal door. Onder de hooimijt bevindt zich een kleinere potstal. In de wintermaanden worden de stallen bewoond door limousin runderen. En je kunt er even een lekker kopje koffie drinken want hier vind je een Reestdal Rustpunt. Achter de boerderij ligt een groot nat terrein met een aantal poelen. Vroeger was dit allemaal veen. De limousin koeien houden het gebied open. Op warme avonden in mei en juni hoor je hier misschien de boomkikker. Als je richting Den Kaat wandelt kom je langs een paar mooie essen. Hier wordt winterrogge verbouwd. Dit gewas wordt in oktober/november ingezaaid en in juli geoogst. In juni staat het hier blauw van de korenbloemen.

Als je naar het zuiden kijkt zie je de Reest stromen. De hooilanden liggen lager in het landschap. Verderop richting DenKaat liggen nog twee boerderijen. Ze liggen in elkaars verlengde. Dat zijn de eerste boerderijen van de lange strook Rabbinge. Rabbinge 1 bijvoorbeeld is een boerderij uit 1863. Ten noorden van Rabbinge ligt het Rabbingerveld. Dat was vroeger een uitgestrekt heideveld. In de jaren dertig van de vorige eeuw pas is het gebied ontgonnen. Het Drentse Landschap probeert hier de tijd weer een stukje terug te zetten. Aangekocht boerenland wordt weer omgezet in schrale heidegronden.