Het hooilandje is niet gemaaid. Het gras komt tot kniehoogte, krekels en sprinkhanen springen voor me uit. De oevers van de Reest zijn hier rijk begroeid. De meeste kale jonkers en valerianen zijn uitgebloeid, maar dat gemis wordt ruimschoots goed gemaakt door de bloei van kattenstaart, moerasspirea, wederik, smeerwortel, hennepnetel, moerasandoorn en andere soorten. De randen van het hooiland bestaan uit ruig struweel. Vlinders, hommels, bijen en wespen dartelen van bloem naar bloem. Het is hier moeilijk voor te stellen dat het slecht gaat met de insecten in ons land. In dit vlinderparadijsje langs de Reest ben ik op zoek naar een bijzondere vlinder. Een zeldzame vlinder met een naam die doet denken aan een Indianenopperhoofd uit een slechte western. Geen Witte Veder, Zwarte Havik of Rode Wolk, nee deze vlinder draagt de mooie naam Zilveren Maan.
Bloeiende distels
In mei stonden de hooilandjes vol met bloeiende kale jonkers. Dit zijn rijk en lang bloeiende distels. Veel vlinders zijn dol op de lila bloemen, want die zitten vol met nectar. Kale jonkers vind je in natte en matig voedselrijke graslanden. Ze kunnen wel twee meter hoog worden ! Nu we het toch over distels hebben: ga eens kijken bij akkerdistels of
speerdistels. Vaak vind je ze in ruige randen langs wegen of struwelen. Je zult je verbazen over het leven dat je op deze planten aantreft ! Niet alleen dag en nachtvlinders komen op deze fraaie paarse bloemen af. Ook bijen, hommels, sluipwespen en nog vele andere nuttige insecten weten al snel de bloeiende distels te vinden.
Een zilveren maan langs de Reest
Op een zonnige ochtend in mei fotografeerde ik langs de Reest een kleine vlinder op een kale jonker. Van de locatie wist ik dat er vorig jaar zilveren en manen waren gezien. Was
dit nu een zilveren maan? Thuis de vlindergids erbij. De zilveren maan hoort bij de familie van parelmoervlinders. En die lijken allemaal erg veel op elkaar ! Ik kom er niet uit. Waar moet ik op letten ? Dankzij de website waarneming.nl krijg ik zekerheid. Het is een zilveren maan ! Joepieeee!!!! Een zilveren maan in het Reestdal ! En die heb ik op de foto. Mijn dag kan niet meer kapot.
Waarom zo bijzonder ?
De zilveren maan is in Nederland een zeldzame vlinder, die maar op een beperkt aantal plekken voorkomt. De vlinder staat op de Rode Lijst als ´bedreigd´. Dat komt omdat het biotoop waarin de vlinder zich thuis voelt op veel locaties verdwenen is. Zilveren manen
leven in beekdalen in kleine vochtige graslanden met ruig struweel. Op de plek moeten planten voorkomen waarop ze hun eitjes kunnen leggen (waardplanten). In het Reestdal zijn dat moerasviooltjes. Tijdens de vliegtijd met er een groot aanbod zijn van nectarplanten. Zilveren manen bezoeken graag echte koekoeksbloem en kale jonker en later in de zomer vliegen ze veel op valeriaan en kattenstaart. Allemaal planten die je in vochtige beekdalen aantreft. Meer info over de zilveren maan lees je op de website van de vlinderstichting.
Klein, druk en mooi vlindertje
Inmiddels is de zomer in volle gang. De tweede generatie zilveren manen is actief op zoek naar nectar. Om van de vlinder te genieten hoef je niet veel moeite doen. Ga rustig zitten bij een bloeiende nectarplant ( kattenstaart bijvoorbeeld) en heb een beetje geduld. Al vrij snel fladdert een kleine oranje gekleurde vlinder je gezichtsveld binnen en gaat op een bloem zitten. Als je rustig blijft trekt de vlinder zich niets van je aan en heb je alle tijd om te kijken of mooie foto´s te maken. Het vlindertje werkt aan alle kanten mee. Schuw zijn
de zilveren manen niet, wel druk. De vleugels gaan voortdurend op en neer. Wat zijn ze mooi ! Net als de andere parelmoervlinders trouwens. Prachtig oranje van boven met talloze zwarte vlekken en stippen. Wat ook opvalt is dat de vlinder bij het wegvliegen vaak binnen een paar seconden weer terug komt. Net alsof ie zich bedenkt en toch nog even langer van die heerlijke nectar te genieten.
Herkenning
Hier heb je even tijd voor nodig. Een fladderende atalanta of citroenvlinder kun je tijdens de vlucht wel herkennen. Maar bij deze vlinder ligt dan anders. Pas als de zilveren maan zijn vleugels inklapt kun je aan de onderkant twee belangrijke kenmerken zien: langs de rand van de vleugel zitten witte vlekken die met een zwarte lijn zijn afgegrensd en aan het begin van de vleugel zit een zwarte vlek. Dus neem de tijd en wacht tot je de vlinder van dicht bij kunt zien. Jammer genoeg komen zilveren manen vaak alleen nog maar voor in kwetsbare natuurreservaten waar je niet altijd mag rondkijken. Langs de randen zitten ze gelukkig ook !
Waar vliegen ze rond ?
In Nederland zijn niet veel plekken meer waar je zilveren manen kunt zien. Terschelling heeft een behoorlijke populatie, in de Kop van Overijssel ( Nationaal Park De
Wieden/Weeribben), in sommige veenweidegebiedje op de grens tussen Utrecht en Zuid-Holland, in Drenthe op twee locaties ( beekdalen Elperstroom en Reestdal). In totaal wordt het aantal populaties in ons land geschat op ongeveer vijftien.
echt leuk … Ik heb eigenlijk net als uw blog. Echt nuttige info.