Zandstorm over boerenland

Tegenwoordig wordt op veel plekken in ons land boerenland omgezet in natuur. Het eerste wat dan gaat gebeuren is het verwijderen van de vruchtbare bovenlaag van het akkerland. In tegenstelling tot agrariërs houden natuurbeheerders niet van zwaar bemeste grond. De bodem moet vooral schraal zijn om de flora van vroegere tijden weer terug te krijgen.

De wind is ook in staat om zand te verplaatsen. Geen bovenlaag van een halve meter, maar wel de uitgedroogde bovenlaag van uitgestrekte boerenakkers, die nog niet zijn ingezaaid of bewerkt. Dat het zand wordt weggeblazen is wel te verklaren. Natuurlijk komt dat door de sterk drogende oostenwind. Maar in veel intensief bewerkte akkers zit weinig organisch materiaal in de bodem. Ouderwetse vaste stalmest vermengd met stro wordt vrijwel nergens meer gebruikt. Gier en kunstmest wel en die houden geen vaste deeltjes vast. En dan krijgt de wind vrij spel.

Deze foto’s zijn gemaakt ten zuiden van Dedemsvaart, een stukje platteland in Noordoost-Overijssel waar grote agrarische bedrijven het karakter van het landschap bepalen.

Posted in Algemeen | Leave a comment

Anloo als in de 19e eeuw

Er zijn nog stukjes Nederland, die de tijd van economische vooruitgang ongeschonden zijn doorgekomen. Het zijn er niet veel, soms niet meer dan een middenstip op een voetbalveld, maar gelukkig, we hebben ze nog. De omgeving van het Drentse dorpje Anloo is er een voorbeeld van. Ten westen van Anloo stroomt nog een heel mooi beekje: het Anloer Diepje. Je kunt er heel mooi wandelen. Vanuit het prachtige beekdalletje zie je het karakteristieke torentje van de Magnuskerk van Anloo, de oudste kerk van Drenthe. Anloo is een van de zestien dorpen die deel uit maken van het grote Nationale beek-en esdorpenlandschap Drentsche Aa. Hier kun je op een door de weekse dag nog een grote stap terug doen in de tijd.

Posted in Andere beekdalen, Geen rubriek | Tagged , | Leave a comment

Beekdalletje Hondstong koestert meisje van Yde

Je moet het echt opzoeken, anders ga je er zo aan voorbij. Het beekdal van de Runsloot, ook wel beekdal Hondstong(en) genoemd. Het gebiedje is maar iets meer dan honderd meter breed, het beekje meandert hooguit een anderhalve kilometer en de wandeling die beheerder Het Drents Landschap er heeft uitgezet is slechts 4,5 kilometer lang. Het kleine beekdal heeft de kaalslag van de Drentse natuur in de vorige eeuw overleefd. Hier geen ruilverkaveling, rechte akkers, strakke graslanden en uitgediepte saaie sloten, maar een beekdallandschap waarin je alle typische kenmerken van een Drents beekdal nog kunt Continue reading

Posted in Andere beekdalen | Tagged , , , , | Leave a comment

Wilgen raken hun knot kwijt

Even ten noorden van Dedemsvaart, ter hoogte van begraafplaats De Mulderij, ligt de bovenloop van de Reest. Het beekje kronkelt onopvallend door de natte en schrale hooilanden en heeft hier de breedte van een flinke sloot. Wat in dit vlakke landschap wel direct wordt opgemerkt zijn de rijen knotwilgen, die het landschap op deze locatie een bijzondere sfeer geven. Het zijn er rond de tachtig en ze zijn allemaal eigendom van Landschap Overijssel. Net als de drassige graslanden aan deze (Overijsselse )kant van de Reest. De wilgen moeten met enige regelmaat worden geknot. Onderhoud is essentieel.

Om de twee, drie jaar wordt het Reestdal hier bezocht door de werkgroep landschapbeheer van de natuurwerkgroep de Reest. Gewapend met snoeischaren, zaagjes en ladders betreden de vrijwilligers het gebied, zoeken een knotwilg en beginnen twijg voor twijg, teen voor teen, de wilg van zijn knot te bevrijden. En als de boom klaar is, zoeken ze een andere boom. Er staan er genoeg. Deze morgen zijn ongeveer 25 mensen actief : de vaste ploeg van de werkgroep landschapbeheer, vier scholieren voor hun Maatschappelijke Stage en vrijwilligers van ooievaarsbuitenstation De Lokkerij. Wilgentenen zijn prima materiaal voor het maken van ooievaarsnesten en die liggen hier voor het oprapen. Aan het eind van deze mooie wintermorgen zijn 27 wilgen geknot.

Posted in Geen rubriek | Leave a comment

Wandelen rondom Avereest

Het ligt er al meer dan 700 jaar. Het gehucht Oud-Avereest. In de Middeleeuwen stond hier al een klein houten kerkje. Nu staat er een stenen kerkje, tegenwoordig de Reestkerk genoemd. Gelukkig is het nu een rijksmonument. Hopelijk komt de komende jaren geld vrij om het gebouw op te knappen.  Tegenover de kerk ligt een oude monumentale boerderij: De Wheem. Het is nu een informatiecentrum van Landschap Overijssel.

De parkeerplaats achter de boerderij is vanmorgen al bijna vol. Iedereen die het Reestdal kent weet ook wel waarom het er (vooral) op zondag zo druk is. Het landschap is namelijk bijzonder. Je wandelt door een mooi bewaard beekdallandschap, zoals je in ons land bijna niet meer ziet. Vanuit het TOP (Toeristisch Overstappunt) naast de Wheem kun je verschillende gemarkeerde wandelingen starten. Informatiepanelen maken het allemaal duidelijk. Wij lopen vandaag de kortste route: de Rabbingeroute, die is maar 3,5 kilometer. Maar het is wel bijna vier kilometer wandelplezier. De herfstkleuren knallen  je vanmorgen tegemoet. Is dit het laatste mooie herfstwandelweekend?

 

Posted in Geen rubriek, wandelen | Tagged , , | Leave a comment

Een middagje genieten van de herfst

Vanmiddag werd het plotseling mooi weer. Het herfstzonnetje liet zich regelmatig zien en indrukwekkende herfstluchten trokken over het Reestdal. Op de essen komt de net ingezaaide winterrogge al weer boven de grond, de bomen op de heide van De Wildenberg laten  hun laatste herfsttinten zien en na het passeren van een flinke plensbui ligt de Meeuwenplas er vredig bij. De locaties op de foto’s  maken deel uit van de wandeling Reestdal De Wildenberg 

http://www.drentslandschap.nl/wandelen-fietsen/wandelen-in-drenthe/zuidwest-drenthereestdal/reestdal-wildenberg/

 

Posted in De mooiste plekjes | Leave a comment

Het ree is een browser

In het Reestdal komen veel reeën voor. Het kleinschalige beekdallandschap biedt precies wat een ree wil: gemengde bosjes afgewisseld met landbouwgronden. Overal voedsel en talloze plekken om snel dekking te zoeken. Meer hoeft een ree niet. Het gaat niet alleen in het Reestdal goed met onze kleinste hertensoort. In alle provincies komt hij voor, in de ene natuurlijk meer dan in de andere. In Zeeland is een kans op een ontmoeting met een ree uiteraard minder groot dan in Drenthe of Overijssel. Het aantal reeën in ons land wordt geschat op meer dan 100.000 . Dat is opmerkelijk voor een dichtbevolkt landje als de onze. Grappig is dat reeën-kenner bij uitstek J.Poutsma in 1982 in het katern “Waar reeën leven” schreef: “Het aantal reeën dat in ons land leeft wordt geschat  op zo’n 25000 dieren. Dat is erg veel voor zo’n volgebouwd land als de onze.”

Verkeersslachtoffer? 

Deze zomer vond ik een kleine honderd meter van de N48 een reeënschedel in een heideveldje op het Katingerveld.  Een paar meter verderop lag een aantal ribbetjes keurig twee aan twee. Behalve een paar langere botten was er in de omtrek niets meer van het skelet te vinden. Een verkeersslachtoffer ? Tik van een auto gehad en later aan de verwondingen bezweken? We zullen het nooit weten. De schedel lag er in ieder geval mooi bij. Zelfs de twee onderkaken waren er nog! En juist die onderdelen van de schedel zijn interessant. Waardoor?Het zijn de kiezen. Maaltanden met ribbeltjes. Plooikiezen om plantaardig voedsel mee te vermalen. Reeën zijn namelijk browsers……

Browser

Browser? Dat is toch een computerprogramma om webpagina’s te bekijken, zoals Internet Explorer of  Google Chrome? Wat heeft dat met een ree te maken? Het woordje browser heeft in de biologie een andere betekenis: het Engelse werkwoord to browse betekent o.a  Continue reading

Posted in Fauna | Tagged , , , | 1 Comment

Nog even genieten van de paarse heide

De nazomer zit in de lucht. En de herfst komt er aan. Je merkt het aan alles. Het gras is ‘s morgens vochtig, de dagen worden nu snel korter, het is stil en vochtig in het bos en soms ruik je de rotting. Bomen en struiken verspreiden hun vruchten en zaden en veel planten, zoals het boerenwormkruid zijn uitgebloeid. Uitgebloeide planten hebben een eigen schoonheid. En natuurlijk overal spinnenwebben! De Wildenberg, een prachtig stukje heide binnen het natuurreservaat Meeuwenveen/Takkenhoogte is nog paars van de bloeiende struikheide. Een prachtig deel van het Reestdal voor een mooie wandeling! Het Drents Landschap heeft hier een gemarkeerde route uitgezet.

http://www.drentslandschap.nl/downloadfiles/wildenberg.pdf

Posted in De mooiste plekjes, wandelen | Tagged | Leave a comment

Hemels uitzicht achter de kerk

Achter het mooie kerkje van Oud-IJhorst  heb je een prachtig uitzicht over een historisch landschap. Het beekdal van het grensriviertje de Reest ziet er op deze locatie nog net zo uit als honderd jaar geleden. Al in de Middeleeuwen woonden hier mensen.  Die hadden het niet gemakkelijk, want het landschap zag er totaal anders uit: grote uitgestrekte veenmoerassen ,rietlanden en ruige bossen. Door dit landschap stroomden allerlei beekjes, waarvan de huidige Reest de belangrijkste was. Van nature is de Reest dan ook een hoogveenbeek. De bodem bestaat bijvoorbeeld niet uit zand, zoals de beken in het gebied van de Drentsche Aa of die in Twente, maar uit plantenresten. Het water van de Reest haalt ook bij lange na niet de helderheid van een zandbeek.  Het was de bisschop van Utrecht, die het in 1236 nodig vond om van hieruit een parochie te stichten. In dat jaar werd een klein kerkje gebouwd, precies in het midden van het gebied, dat we nu Reestdal noemen.

Terug naar de Middeleeuwen

Juist op deze plek is met steun van de gemeente Staphorst  (TenneT-geld), maar vooral door particuliere initiatieven van lokale bewoners, een klein plateau gerealiseerd bestaande uit een cirkelvormig pleintje met bank en infopanelen. De  twee panelen vertellen over de geschiedenis van het Reestdal en het leven in rondom de naast gelegen pastorie. Vanaf het bankje heb je een “Hemels Uitzicht”, zoals de plek wordt genoemd.  Na het lezen van de informatie kun je op het bankje gaan zitten en met een beetje fantasie is het misschien mogelijk om je te verplaatsen in die lange donkere periode die we ooit  “Middeleeuwen”hebben genoemd.

Oud-IJhorst ligt tussen de dorpen IJhorst en De Wijk.

Posted in De mooiste plekjes | Tagged , | Leave a comment

Akkeronkruiden in de winterrogge

In het Reestdal verbouwen Landschap Overijssel en Het Drentse Landschap winterrogge. Dit graan wordt in het najaar ingezaaid. ‘s Winters zijn de essen (akkers)dan  bedekt met een dik tapijt van kleine groene roggeplantjes. In het voorjaar schiet de rogge omhoog. Half juni heeft dit graan  de maximale hoogte wel bereikt en wordt de plant langzaam goudgeel van kleur. De korrels gaan rijpen en in juli/augustus wordt het gewas geoogst. In de provincie Overijssel worden elke zomer  traditionele oogstdagen georganiseerd. Maar zover is het nog niet. We kunnen eerste nog genieten van de karakteristieke akkerflora. Vooral aan de rand van de essen, waar genoeg licht en ruimte is, komt je klaproos, akkerviooltje, kamille en natuurlijk de korenbloem tegen.

Meer info over winterrogge :   http://hetreestdal.nl/?p=1522

Landschap Overijssel organiseert oogstdag in beekdal van de Mosbeek in Twente: 

http://www.landschapoverijssel.nl/oogstdag

 

Posted in Akkerbouw | Tagged , , | Leave a comment