De Loop van de Drentsche Aa: etappe 2

Etappe 2 : Van Herinneringscentrum Hooghalen naar Amen : 15 kilometer

Eerst zetten we de auto naast cafe De Amer in Amen en fietsen naar het herinneringscentrum, dat over het voormalig Kamp Westerbork vertelt. Het is er erg druk vandaag en niet alleen omdat het toevallig Hemelvaartsdag is. De belangstelling naar de geschiedenis die zich in de regio heeft afgespeeld is erg groot. We zien erg veel gezinnen als we het Melkwegpad aflopen. Langs dit voetpad veel info over sterren,planeten en andere astronomische wetenswaardigheden. Het twee kilometer lange pad brengt de wandelaar uiteindelijk tot de ingang van het voormalig concentratiekamp. Ook hier erg veel interesse. De vervallen woning van de kampcommandant staat er nog. Verder is vrijwel alles weg. De plek maakt erg veel indruk. Zeker als je je realiseert, dat de asfaltweg waarop je het kamp inloopt het tracé van de vroegere spoorlijn was………………. De route loopt niet over het kamp, maar gaat bij de ingang direct naar rechts. Na een paar honderd meter passeren we een verzetsmonument. En weer een stukje verder overblijfselen van een waterzuivering, die in de tweede Continue reading

Posted in Loop van de Drentsche Aa | Tagged , , , , , | Leave a comment

De Loop van de Drentsche Aa

Maar liefst 150 kilometer wandelplezier in het mooiste beekdal van Drenthe. Of is dit het mooiste beekdal van Nederland? De route verbindt Assen met Groningen. De wandeling maakt talloze lussen en kronkels ( lijkt wat dat betreft op een meanderende beek) en is opgedeeld in tien etappes. De wandelgids is erg mooi uitgevoerd. Duidelijke routekaartjes met veel achtergrondinformatie, interviews en veel aandacht voor het werk van kunstenaars die iets met dit mooi bewaard gebleven beekdallandschap hebben.

Het gidsje kost 13,50 euro en is via de boekwinkel en verschillende websites verkrijgbaar.

RTV Drenthe heeft veel aandacht besteed aan deze mooie wandelroute: http://www.youtube.com/watch?v=mYzPRfSCaxc

 

 

 

Posted in Loop van de Drentsche Aa | Leave a comment

Gelukkig heeft de Reest de meanders nog

Het woord meander wordt veel gebruikt. Er is een Meander College, een Meander medisch centrum, een Meander aardrijkskundemethode voor het basisonderwijs, een thuiszorg Meander, een tijdschrift dat Meander heet en zo kun je nog wel even doorgaan. De meest gelezen betekenis van het woord is een bocht in een rivier.

Wikipedia omschrijft het begrip meander als volgt:

Een meander is een lus in de loop van een natuurlijke waterloop. Een opeenvolging van meanders vormt een meanderende rivier of beek.

Dergelijke lussen ontstaan doordat in de buitenbocht, waar het water het snelst stroomt, grond wordt weggespoeld, terwijl aan de andere zijde grond wordt afgezet. De oever waar de grond wordt geërodeerd wordt stootoever genoemd en de oever waar materiaal wordt afgezet de glij-oever.

Talloze beken verloren eind 19e eeuw en in de eerste helft van de vorige hun grillige bochten. Ze werden gekanaliseerd. Reden: overtollig en lastig water zo snel mogelijk afvoeren. Tegenwoordig gebeurt het tegenovergestelde: oude lopen van beken en rivieren worden weer hersteld. Reden: water zo lang mogelijk vasthouden of in hele natte perioden wateroverlast over het hele beekdal verdelen. Waterberging heet dat. De natuur en de recreant profiteren hiervan. Waar water is, is leven. Beekdallandschappen worden weer natter en aantrekkelijker. Verliezers levert het niet op. Herstelprojecten maken eerder enthousiasme dan weerstand wakker.

En de Reest dan? Die meandert al jarenlang tussen Dedemsvaart en Meppel. Er waren ooit plannen om het beekje recht te trekken, maar dat was lastig. De Reest vormt de grens tussen Drenthe en Overijssel en elke afgesneden bocht ging veel juridische problemen opleveren. Dus werd besloten om de kronkelende beek maar in tact te laten. Leve de grens!

Posted in De Reest | Tagged | Leave a comment

Kleurrijke ooievaar tussen winterse kleuren

Het landschap heeft nog steeds winterse kleuren. Bruin, geel en grijs en alles wat er tussenin zit overheersen. Mooie zachte tinten. Vooral als het zonnetje niet te fel schijnt ziet het landschap er mooi uit. Een kleurrijke ooievaar op een hoog paalnest valt dan gelijk op. Dit nest staat schuin tegenover de basisschool van Oud-Avereest en is eigendom van de natuurwerkgroep de Reest. Elk jaar is het nest bezet. Vaak door het zelfde ooievaarspaar. In 2011, zo vermeldt het jaarverslag  van ooievaarsbuitenstation De Lokkerij,  zorgde het paartje 5102×5601 voor het groot worden van twee jongen. Binnenkort verschijnt het jaarverslag 2012. En het seizoen 2013 staat op het punt te beginnen.

Posted in Fauna, Geen rubriek | Tagged | Leave a comment

Voor de ooievaars is het voorjaar al begonnen

Ooievaars zeuren niet over het voorjaar dat maar niet wil komen. En ook niet over de lage temperaturen. De koudste Pasen sinds 1964 ? Het doet ze allemaal niets. Je hoort ze er niet over. Geluid maken doen ze wel, dat heet klepperen. En er wordt wat geklepperd in deze tijd van het jaar. Klepperen betekent contact maken met je soortgenoten. De opmerking “Houd je klep nou eens” heeft hier vast mee te maken. Vanmorgen was het wisselend bewolkt. Zonnige perioden werden verstoord door sneeuwvlokken die niet bleven liggen. De ooievaars op en rondom ooievaarsbuitenstaion De Lokkerij bij De Wijk hadden het veel te druk om op het weer te letten. Er werd nestmateriaal aangevoerd, nesten werden grondig gerenoveerd, er werd geflirt en gepaard, kortom er was genoeg te beleven. De meeste ooievaarsnesten in het Reestdal zijn nu bezet.

Posted in Fauna | Tagged | Leave a comment

Zandstorm over boerenland

Tegenwoordig wordt op veel plekken in ons land boerenland omgezet in natuur. Het eerste wat dan gaat gebeuren is het verwijderen van de vruchtbare bovenlaag van het akkerland. In tegenstelling tot agrariërs houden natuurbeheerders niet van zwaar bemeste grond. De bodem moet vooral schraal zijn om de flora van vroegere tijden weer terug te krijgen.

De wind is ook in staat om zand te verplaatsen. Geen bovenlaag van een halve meter, maar wel de uitgedroogde bovenlaag van uitgestrekte boerenakkers, die nog niet zijn ingezaaid of bewerkt. Dat het zand wordt weggeblazen is wel te verklaren. Natuurlijk komt dat door de sterk drogende oostenwind. Maar in veel intensief bewerkte akkers zit weinig organisch materiaal in de bodem. Ouderwetse vaste stalmest vermengd met stro wordt vrijwel nergens meer gebruikt. Gier en kunstmest wel en die houden geen vaste deeltjes vast. En dan krijgt de wind vrij spel.

Deze foto’s zijn gemaakt ten zuiden van Dedemsvaart, een stukje platteland in Noordoost-Overijssel waar grote agrarische bedrijven het karakter van het landschap bepalen.

Posted in Algemeen | Leave a comment

Anloo als in de 19e eeuw

Er zijn nog stukjes Nederland, die de tijd van economische vooruitgang ongeschonden zijn doorgekomen. Het zijn er niet veel, soms niet meer dan een middenstip op een voetbalveld, maar gelukkig, we hebben ze nog. De omgeving van het Drentse dorpje Anloo is er een voorbeeld van. Ten westen van Anloo stroomt nog een heel mooi beekje: het Anloer Diepje. Je kunt er heel mooi wandelen. Vanuit het prachtige beekdalletje zie je het karakteristieke torentje van de Magnuskerk van Anloo, de oudste kerk van Drenthe. Anloo is een van de zestien dorpen die deel uit maken van het grote Nationale beek-en esdorpenlandschap Drentsche Aa. Hier kun je op een door de weekse dag nog een grote stap terug doen in de tijd.

Posted in Andere beekdalen, Geen rubriek | Tagged , | Leave a comment

Beekdalletje Hondstong koestert meisje van Yde

Je moet het echt opzoeken, anders ga je er zo aan voorbij. Het beekdal van de Runsloot, ook wel beekdal Hondstong(en) genoemd. Het gebiedje is maar iets meer dan honderd meter breed, het beekje meandert hooguit een anderhalve kilometer en de wandeling die beheerder Het Drents Landschap er heeft uitgezet is slechts 4,5 kilometer lang. Het kleine beekdal heeft de kaalslag van de Drentse natuur in de vorige eeuw overleefd. Hier geen ruilverkaveling, rechte akkers, strakke graslanden en uitgediepte saaie sloten, maar een beekdallandschap waarin je alle typische kenmerken van een Drents beekdal nog kunt Continue reading

Posted in Andere beekdalen | Tagged , , , , | Leave a comment

Wilgen raken hun knot kwijt

Even ten noorden van Dedemsvaart, ter hoogte van begraafplaats De Mulderij, ligt de bovenloop van de Reest. Het beekje kronkelt onopvallend door de natte en schrale hooilanden en heeft hier de breedte van een flinke sloot. Wat in dit vlakke landschap wel direct wordt opgemerkt zijn de rijen knotwilgen, die het landschap op deze locatie een bijzondere sfeer geven. Het zijn er rond de tachtig en ze zijn allemaal eigendom van Landschap Overijssel. Net als de drassige graslanden aan deze (Overijsselse )kant van de Reest. De wilgen moeten met enige regelmaat worden geknot. Onderhoud is essentieel.

Om de twee, drie jaar wordt het Reestdal hier bezocht door de werkgroep landschapbeheer van de natuurwerkgroep de Reest. Gewapend met snoeischaren, zaagjes en ladders betreden de vrijwilligers het gebied, zoeken een knotwilg en beginnen twijg voor twijg, teen voor teen, de wilg van zijn knot te bevrijden. En als de boom klaar is, zoeken ze een andere boom. Er staan er genoeg. Deze morgen zijn ongeveer 25 mensen actief : de vaste ploeg van de werkgroep landschapbeheer, vier scholieren voor hun Maatschappelijke Stage en vrijwilligers van ooievaarsbuitenstation De Lokkerij. Wilgentenen zijn prima materiaal voor het maken van ooievaarsnesten en die liggen hier voor het oprapen. Aan het eind van deze mooie wintermorgen zijn 27 wilgen geknot.

Posted in Geen rubriek | Leave a comment

Diapresentatie “Langs de Loop van de Reest “

Een dialezing over de samenhang tussen mens en landschap in een nog mooi bewaard gebleven Reestdal. Het verhaal begint in de bovenloop van de Reest bij Dedemsvaart en eindigt in Meppel waar het grensriviertje uitmondt in het Meppelerdiep. Langs de loop van de Reest valt veel te genieten.

Het Reestdal behoort tot één van de mooist bewaard gebleven beekdalen van Nederland en heeft nog steeds een eigen karakter. Het beekdal ligt op de grens tussen Drenthe en Overijssel en is erg kleinschalig en daardoor bijzonder afwisselend. Het oude en kleinschalige landschap met zijn monumentale boerderijen en oude esgehuchten kent een bijzondere flora en fauna.

In cultuur gebracht

In de 12de eeuw werd het klooster Dickninge gesticht. Vanaf die tijd begon de ontginning van het woeste Reestdal, dat in die tijd een groot moerasgebied was. Van oorsprong is de Reest dan ook een hoogveenbeek, die ergens in het oostelijk deel van Drente ontsprong. Van dat enorme hoogveengebied is niets meer over. De Reest raakte niet alleen haar kop, maar later ook haar staart kwijt. Toch heeft “De Grootvorstin van Drenthes’s stroomen ” nog steeds gratie en uitstraling.

Het klooster Dickninge mag dan verdwenen zijn, op het huidige landgoed bloeit in april de indrukwekkende stinzenflora met de grootste populatie holwortels van ons land. En vlakbij Dickninge, achter het sfeervolle landgoed Havixhorst, ligt het ooievaarsbuitenstation De Lokkerij. Van hieruit werd met veel succes de ooievaar weer in het Reestdal geïntroduceerd.

Oud cultuurlandschap

Het Reestdal is een oud cultuurlandschap. Om dit landschap in stand te houden is veel onderhoud nodig. Veel van dit werk wordt door vrijwilligers gedaan. Ze knotten wilgen, herstellen oude veengaten, zetten houtsingels af, planten weer nieuwe meidoornhagen, enz. De twee provinciale natuurbeschermingsorganisaties Het Drentse Landschap en Landschap Overijssel beheren honderden hectares natuurgebied en grasland in het Reestdal. Dit beheer laat mooie resultaten zien. In het voorjaar kleuren de hooilanden geel van de dotterbloemen en op een aantal locaties komt het moeraskartelblad massaal voor.

 Fauna

Door de kleinschaligheid van het gebied komen er veel soorten roofvogels en uilen voor. Kerkuilen profiteren van kasten, die zijn opgehangen in schuren van oude boerderijen. Jonge haviken en buizerden worden geringd. Reewild voelt zich in het kleinschalige beekdal erg goed thuis en dat geldt ook voor de das. Vanuit twee informatiecentra, De Wheem in Oud-Avereest en ‘t Ende bij De Stapel kan prachtig worden gewandeld en gefietst.

Deze presentatie duurt 2x 45 minuten

 

 

 

Posted in Diapresentaties, Geen rubriek | Tagged , , | Leave a comment