Honderd prachtige beelden staan “Op Poten” in beeldentuin Havixhorst

De mooiste dierentuin van Drenthe staat in……………. de Schiphorst. (tussen De Wijk en Meppel)  In de beeldentuin van landgoed De Havixhorst staan tot en met oktober van dit jaar de mooiste dierenbeelden van Nederland. De expositie “Op poten” mag je gerust uniek noemen. Rond de dertig kunstenaars laten hun mooiste creaties zien. Animaliers worden ze genoemd. Een animalier (meervoud: animaliers) is een kunstenaar die zich specialiseert in de realistische weergave van dieren.Het begrip stamt uit Frankrijk in de 19de eeuw en slaat meestal op een beeldhouwer of een schilder. In de tuin van De Havixhorst zijn de animaliers dus allemaal beeldhouwer.

De expositie heeft een duidelijke relatie met de opening van dat andere mooie dierenpark in Drenthe: Wildlands Adventure Zoo in Emmen. De tentoonstelling werd dan ook geopend door Frankwin van Beers, directeur van Wildlands.

Veelzijdig

Het leuke van de expositie is niet alleen de veelzijdigheid. Veel kunstenaars hebben hun dier met een knipoog naar de mensenwereld afgebeeld. Dansende nijlpaarden, een zielig en verloren knuffelkonijn, een wat arrogante luierende haas, een schaamteloos zittende beer, regelmatig sta je bij een beeld een beetje in jezelf te grinniken. Het is ook een prachtig evenement om met kinderen te bezoeken. Als je ooit een kans wilt hebben om je kinderen op een ongedwongen manier met beeldhouwkunst in aanraking te brengen, dan is het hier……. De beeldentuin is gratis te bezoeken. Dat is misschien wel het grootste verschil met Wildlands in Emmen.

Kijk voor een sfeerimpressie hier in mijn foto-album

Meer info vind je op:

- de website van de beeldentuin

- facebook pagina beeldentuin 

- Podium TV 

Posted in De mooiste plekjes | Tagged | Leave a comment

De boomklever als acrobaat van het bos.

In de bossen van het Reestdal is de boomklever een algemene verschijning. In deze tijd van het jaar brengen de boomklevers hun jongen groot. Ze maken graag gebruik van nestkasten, broeden in natuurlijke holtes komt natuurlijk ook voor.

Het paartje boomklevers op de foto’s heeft 9 jongen. Ze zijn al behoorlijk groot en steken soms hun koppie al uit het vlieggat.Het zijn zware en lange dagen voor het ouderlijk paar. Met hun bek vol insecten en ander ongewerveld (on) gedierte vliegen ze af en aan. De jongen worden gevoerd met rupsen (vooral van nachtvlinders), insecteneitjes, larven, spinnen,langpootmuggen,enz. Het liefst zoeken ze voedsel op bomen met een ruwe schors. Boomklevers zijn erg lenig en enorm beweeglijk. Een halve seconde stil zitten is voor deze prachtige vogel een enorme opgave. In alle standen zijn ze in staat hun jongen te voeren: de acrobaten van het bos.

Lees ook:  Boomklever : hectiek rond kastje 007

Posted in Fauna | Tagged | Leave a comment

Rabbinge : rustpunt aan de Reest

Bij Rabbinge kun je mooi wandelen. Rabbinge bestaat uit vijf boerderijen. Ze liggen ver uit elkaar.Al sinds de middeleeuwen wonen hier mensen. Het landschap is erg kleinschalig met hooilandjes, essen, hakhoutbosjes, kikkerpoelen, houtwallen e.d. Rabbinge ligt aan de Drentse kant van de Reest ten noorden van Oud-Avereest. Wandelroutes vanuit De Wheem lopen door een deel van Rabbinge.

Vroeger

Veen en moerasbossen. Levensgevaarlijke en woeste gronden. Het beekdal van de Reest kende in de vroege Middeleeuwen niet of nauwelijks bewoners. Wat moesten ze er ? Veen,veen en nog eens veen. Maar de mens is altijd op zoek naar nieuwe kansen. En op de flanken van het Reestdal lagen ze er: de dekzandruggen. Ontstaan in de laatste ijstijd, het Weichselien, zo’n 20.000 jaar geleden. Het landschap was toen kaal. Fijne zanddeeltjes, afkomstig uit

stuwwallen werden door noord- en zuidwesten winden weggeblazen. Zo ontstonden op veel plekken in het zuiden en oosten van ons land langgerekte dekzandruggen. In het Reestdal lagen ze ook. Ze staken boven de veenmoerassen uit. Boeren zagen hier mogelijkheden. Onderzoek heeft aangetoond dat tussen de jaren 1000 en 1400 een grote bevolkingsgroei plaats vond. Gingen boerenfamilies op zoek naar nieuwe gronden ? Op dekzandruggen kon je veilig wonen en ze waren geschikt voor akkerbouw, van het omringende veen was misschien grasland te maken. Moerasbossen leverden hout. En aan water geen gebrek. Er was wel een nadeeltje: de zandruggen waren te klein en vaak te smal en niet geschikt om er met veel boeren te wonen. Een dorpskern kwam er dus niet. De boerderijen werden ver van elkaar verwijderd neergezet in een soort lange strook. Hooguit twee bij elkaar, meer niet. Rondom de boerderij was er dan genoeg ruimte voor het aanleggen van een es (akker) waar gewassen als winterrogge of boekweit werd verbouwd. Genoeg voor één familie. Eenmansessen worden ze genoemd. Heeft de Friese familie Rabbering zich het eerst gevestigd op de zandruggen langs de Reest ? Het is bekend, dat het gehucht Rabbinge in 1652 bestond uit twee erven en ervoor waarschijnlijk uit één: het pachtgoed Rabbering.

Nu

Rabbinge is nu een oase van rust. Het Drents Landschap is hier de herenboer. Rabbinge 7 bijvoorbeeld is beheersboerderij De Uilenburcht. Hier staan de machines en een grote potstal. De boerderij is gelegen op een duidelijk zichtbare zandrug. Rabbinge 4 is bij veel wandelaars bekend. Je wandelt hier over het erf tussen het woonhuis en de potstal door. Onder de hooimijt bevindt zich een kleinere potstal. In de wintermaanden worden de stallen bewoond door limousin runderen. En je kunt er even een lekker kopje koffie drinken want hier vind je een Reestdal Rustpunt. Achter de boerderij ligt een groot nat terrein met een aantal poelen. Vroeger was dit allemaal veen. De limousin koeien houden het gebied open. Op warme avonden in mei en juni hoor je hier misschien de boomkikker. Als je richting Den Kaat wandelt kom je langs een paar mooie essen. Hier wordt winterrogge verbouwd. Dit gewas wordt in oktober/november ingezaaid en in juli geoogst. In juni staat het hier blauw van de korenbloemen.

Als je naar het zuiden kijkt zie je de Reest stromen. De hooilanden liggen lager in het landschap. Verderop richting DenKaat liggen nog twee boerderijen. Ze liggen in elkaars verlengde. Dat zijn de eerste boerderijen van de lange strook Rabbinge. Rabbinge 1 bijvoorbeeld is een boerderij uit 1863. Ten noorden van Rabbinge ligt het Rabbingerveld. Dat was vroeger een uitgestrekt heideveld. In de jaren dertig van de vorige eeuw pas is het gebied ontgonnen. Het Drentse Landschap probeert hier de tijd weer een stukje terug te zetten. Aangekocht boerenland wordt weer omgezet in schrale heidegronden.

 

 

Posted in De mooiste plekjes | Tagged , | 1 Comment

De tuin van Dickninge is uniek: massale bloei van de holwortel

Iedereen die genieten wil van de prachtige massale bloei van de stinzenflora op landgoed Dickninge moet in de komende dagen gaan kijken. De sneeuwklokjes zitten in de nadagen van de bloei, maar worden nu opgevolgd door duizenden exemplaren van de holwortel, bloeiend in witte en roze tinten. Als het zonlicht in de tuin valt weet je niet wat je ziet! Nergens in Nederland bloeit de holwortel zo massaal als hier.

Langs de Reest bloeit het speenkruid en de eerste tapijten bosanemonen laten zich zien, al laten ze met dit donkere weer nog even de kopjes hangen. Landgoed Dickninge ligt even buiten De Wijk. Je kunt er heerlijk wandelen. Op een kilometer afstand ligt landgoed De Havixhorst. Lopend over het fietspad langs de Schiphorsterweg ben je er zo. Zo kun je in dit deel van het Reestdal een mooie landgoederenwandeling maken van ongeveer vier kilometer.

Meer foto’s zien? 

Lees ook: De holwortel al gezien? 

Posted in Flora | Tagged | Leave a comment

De Reest is een laaglandbeek

In de laatste ijstijd bereikten de gletsjers uit het noorden de huidige provincie Drenthe niet meer. Wat er wel gebeurde had een enorme invloed op het landschap. Smeltende sneeuw sleep diepe beekdalen uit vanaf het Drentse Plateau naar de randen. Op meerdere plekken ontstonden patronen van beekjes, die allemaal afstroomden naar de lager gelegen randen van de provincie.

Weinig verval 

Veel Drentse beken stromen vanaf het Drentse Plateau

Zo ontstonden de stroomgebieden van bijvoorbeeld De Drentsche Aa, het Oude Diep, De Hunze en de Wold Aa. De beken van Drenthe worden laaglandbeken genoemd. Het hoogteverschil tussen brongebied en benedenloop bedroeg namelijk hooguit vijftien meter. Het verval van deze beekjes was dus niet zo groot, het water stroomde niet bijster snel.

Dikke laag dekzand 

Aan het einde van de laatste ijstijd werd het landschap geteisterd door poolstormen. Grote delen van noord en oost Nederland kwamen onder een dikke laag (geel) dekzand. Grote zandvlaktes ontstonden, beken zochten hun weg. Op laaggelegen plekken bleef water staan. Het klimaat veranderde, de aarde warmde op en de kale vlakke Drentse toendra veranderde in een oerwoud. Op de natste plekken (vooral aan de randen) vormde zich veen uit afgestorven planten. Uitgestrekte natte en woeste hoogvenen en moerassen ontstonden.

Een paar Drentse laaglandbeken ontstonden niet op het zand van het Drents Plateau, maar in die uitgestrekte hoogvenen aan de rand van de provincie. Het water van deze veenbeken had heel andere eigenschappen. Was het water van de meeste laaglandbeken Continue reading

Posted in De Reest | Tagged , | Leave a comment

Mooie winterdag in februari

Prachtig weer vandaag om er even uit te gaan. Frisse pittige winterlucht in de longen ! Vanuit de Wheem in Oud-Avereest een ommetje gemaakt richting boerderij De Wildenberg en via het kerkenpad weer terug. De eerste hete luchtballon gezien! In koude winterlucht. Maar hij bleef zweven. Wat moeten de ballonvaarders een prachtig uitzicht hebben gehad over dat mooie Reestdal. Dat kronkelende beekje moet je vanuit de hoogte mooi kunnen zien. De hooilanden zijn nog steeds erg nat. Een groepje kramsvogels trekt door een geriefhoutbosje. Een havik vliegt over en verdwijnt in de bosrand. Heerlijk wandelweer!

Posted in Algemeen | Leave a comment

Nat Reestdal bij Meppel

Als je vanaf Halfweg binnendoor naar Meppel rijdt en je kijkt naar het noorden, dan zie je het  al: ondergelopen landerijen. In natte perioden treedt de Reest in dit benedenstroomse deel van het Reestdal gauw buiten de oevers. Vooral achter het ziekenhuis van Meppel en op de Reestouwe is het erg nat. Het levert wel mooie plaatjes op.

 

 

Posted in De Reest | Tagged , | Leave a comment

Den Huizen

Tussen Balkbrug en Oud-Avereest ligt Den Huizen. Vijf boerderijen telt dit esgehucht. Het woord gehucht doet dit mooie plekje op de flanken van het Reestdal tekort. Misschien is het beter om te spreken van buurtschap. Den Huizen is sinds 1987 beschermd dorpsgezicht. De toenmalige gemeente Avereest wees Oud-Avereest en Den Huizen aan als kwetsbaar en monumentaal gebied. In het kader van artikel 20 van de monumentenwet werden deze twee buurtschappen beschermd voor de toekomst. Projectontwikkelaars hebben er niets te zoeken.

Al bewoond sinds de middeleeuwen

Het ontstaan van nederzettingen als Den Huizen heeft alles met het beekje de Reest te maken. Langs het stroompje gingen in de middeleeuwen boeren wonen. Het moet een hard bestaan geweest zijn, want de omgeving bestond vooral uit vochtige broekbossen, heide en moerassige venen. Je kon alleen een boerenbedrijfje runnen op de hogere zandkoppen die min of meer uit de venen omhoog staken. Hier kon je ook akkertjes aanleggen. Veel ruimte was er niet. Grote essen die door meerdere boeren werden gebruikt waren er niet, de omgeving leende zich er niet voor. Het was allemaal te klein, de akkertjes werden wel “eenmansessen” genoemd. Ruimte voor veel boerengezinnen ontbrak. Vandaar dat in het Reestdal op een aantal plekken nederzettingen ontstonden die vaak niet groter waren dan drie,vier boerderijen. Soms nog minder. Overal waar wat zandruggen lagen die geschikt

leken voor landbouw ontstonden gehuchten van een paar boerderijen: Den Kaat, De Pieperij, Rabbinge, Den Huizen, Oud-Avereest, Den Westerhuis, Bloemberg, De Stapel, enz.

Schapen in dienst van de landbouw

Het boerenbedrijf was langs de Reest vaak een gemengd bedrijf. Het verbouwen van gewassen op de essen stond centaal. Runderen graasden in de lage graslanden. Hooilanden werden regelmatig gemaaid. Schapen gingen de heidevelden in om ’s avond terug te keren in de potstal. Naast een van de boerderijen op Den Huizen staat nog een kleine schaapskooi. De mest werd vermengd met heideplaggen en uitgereden op de essen. Langzaam kreeg zo’n gele Continue reading

Posted in Boerderijen, De mooiste plekjes, Vroeger en nu | Tagged , | 1 Comment

Ook in december is het mooi op Takkenhoogte

Veel zon zien we meestal niet in december. De meeste dagen zijn grijs en van dat karakterloze weer, vrolijk word je er niet echt van. Maar soms valt het mee, dan komt de weersverwachting helemaal niet uit. In de bewolking vallen niet voorspelde gaten en de zon brengt, ook al staat ie laag, het landschap in een andere sfeer. Dat gebeurde op de middag van dinsdag 15 december.

Uitkijkbult

Wandelen in het reservaat Meeuwenveen/Takkenhoogte is altijd mooi. Vanaf de uitkijkbult zie je hoe nat de heide momenteel is. Zonder de Schotse Hooglanders, ze staan tijdelijk in een weiland, lijkt de vlakte niet compleet. In de verte verdwijnt een zilverreiger in de begroeide oever van een ven. Grote groepen mezen vliegen van boom naar boom, op zoek naar zaden en andere lekkernij. Verder is het stil. Erg stil.

Voor een mooie wandeling in dit reservaat, kun je starten bij de parkeerplaats aan de Nieuwe Dijk. Op de vernieuwde website van Het Drentse Landschap staat meer info over het maken van een wandeling door dit gebied.

Uitzicht op Takkenhoogte

Meeuwenveen

 

 

 

Posted in De mooiste plekjes | Leave a comment

Kuieren rondom IJhorst

In en rond IJhorst kun je mooi wandelen. Misschien is dit deel van het Reestdal wel een beetje ondergewaardeerd. De focus ligt bij de meeste wandelaars op Oud-Avereest, Landgoed De Havixhorst, Landgoed Dickninge en De Stapel. (Boerderij ‘t Ende)

Mooie omgeving

De omgeving van het dorp IJhorst heeft ook veel te bieden: rust, ruimte , historische plekken en een erg afwisselend landschap. In het boekje Kuierroute IJhorst staan drie gemarkeerde routes met een eigen kleur.(rood,geel en groen) Het zijn drie lussen van elke ongeveer 1o kilometer. Je kunt ze ook mooi combineren en er een langere wandeling van maken. wil je info over de geschiedenis van dit stukje Reestdal, loop dan vanuit het dorp de historische route. Die is met bruine pijlen gemarkeerd en is 6 kilometer lang. Ook deze route is deels te combineren met de andere drie lussen. Het boekje is te koop in

IJhorst, bij KroKro MultiPunt. Deze winkel ligt net als restaurant ‘t Vosje bij het startpunt van alle kuierroutes.

Groene route

We lopen de groene route. Die is goed gemarkeerd en komt langs mooie stukjes Reestdal: Oud-IJhorst met de monumentale kerken en aan de Reest het “Hemels Uitzicht”, Dunningen, waar ooit een havezate gestaan moet hebben,  de meanderende Reest, het open landschap van het beekdal met mooie oude boerderijen en het IJhorster Bos.

 

Posted in wandelen | Tagged | Leave a comment