Kuieren rondom IJhorst

In en rond IJhorst kun je mooi wandelen. Misschien is dit deel van het Reestdal wel een beetje ondergewaardeerd. De focus ligt bij de meeste wandelaars op Oud-Avereest, Landgoed De Havixhorst, Landgoed Dickninge en De Stapel. (Boerderij ‘t Ende)

Mooie omgeving

De omgeving van het dorp IJhorst heeft ook veel te bieden: rust, ruimte , historische plekken en een erg afwisselend landschap. In het boekje Kuierroute IJhorst staan drie gemarkeerde routes met een eigen kleur.(rood,geel en groen) Het zijn drie lussen van elke ongeveer 1o kilometer. Je kunt ze ook mooi combineren en er een langere wandeling van maken. wil je info over de geschiedenis van dit stukje Reestdal, loop dan vanuit het dorp de historische route. Die is met bruine pijlen gemarkeerd en is 6 kilometer lang. Ook deze route is deels te combineren met de andere drie lussen. Het boekje is te koop in

IJhorst, bij KroKro MultiPunt. Deze winkel ligt net als restaurant ‘t Vosje bij het startpunt van alle kuierroutes.

Groene route

We lopen de groene route. Die is goed gemarkeerd en komt langs mooie stukjes Reestdal: Oud-IJhorst met de monumentale kerken en aan de Reest het “Hemels Uitzicht”, Dunningen, waar ooit een havezate gestaan moet hebben,  de meanderende Reest, het open landschap van het beekdal met mooie oude boerderijen en het IJhorster Bos.

 

Posted in wandelen | Tagged | Leave a comment

Dickninge in de sfeer van november

Landgoed Dickninge is misschien wel de mooiste parel aan de ketting van wandelplekken in het Reestdal. Het ligt even buiten De Wijk. De Reest stroomt vlak achter het landgoed langs. Als je de route door de tuin loopt, kom je aan de oevers van dit grensriviertje. Oude bomen, zoals een paardenkastanje zorgen voor een aparte sfeer. Imposante beuken beschermen het herenhuis tegen de harde wind. Oude eiken staan aan de

rand van het beekdal.  Op zo’n novembermiddag met gure hagelbuien en straffe windvlagen geeft dit alles een aparte sfeer. De foto’s zijn een beetje bewerkt.

Posted in De mooiste plekjes | Tagged | Leave a comment

Effect drempels en verondiepingen ?

Het waterschap Reest en Wieden heeft het herstelproject Reestdal afgerond. Er is veel gerealiseerd: knijpstuwen, verondiepingen, drempels, vistrappen, winterbedden, het is nogal wat. Het project “Samen over de Reest” is zelfs genomineerd als Beste waterbergingsproject met aandacht voor ruimtelijke kwaliteit” Het moet concurreren met twee andere projecten in het land. Op 30 november is de uitslag bekend.

winterbed Reest bij de Paardelanden

Water bergen

Een van de doelstellingen is het water langer vasthouden (bergen) in het beekdal, zodat de benedenloop (lees: Meppel en omgeving) bij extreme neerslag niet al het afgevoerde regenwater moet verwerken. Dat betekent dus meer water in de boven-en middenloop van de Reest. Maar…. werkt het?

winterbed Paardelanden in oktober 2015

Paardelanden

De bovenloop van de Reest ligt ten noorden van Dedemsvaart. De Reest kronkelt als een klein slootje door de hooi-en graslanden van De Paardelanden en Noord Stegeren. Het waterschap heeft op deze locatie een stuwtje weggehaald, een winterbed aangelegd en een aantal vistrappen gemaakt. En verder stroomafwaarts liggen drempels en is de Reest op een aantal plekken ondieper gemaakt. Na de regenval van de afgelopen dagen is de het slootje veranderd in een brede beek. Het winterbed is nu een waterbed. In het verleden zag je de Reestlanden hier vrijwel nooit zo nat. Zien we hier het effect van het genomineerde project ? Dat zou mooi zijn.

Posted in De Reest | Tagged , , , | Leave a comment

Het gaat niet goed/wel goed met fauna in Nederland

Frank Berendse, hoogleraar natuurbeheer schreef in het voorwoord van zijn in 2011 verschenen boek Natuur in Nederland:

“Dit is een somber boek. Bovendien is het niet compleet. Althans, die zinnen had ik in gedachte , toen ik besloot om dit verslag te schrijven. Ik had mij voorgenomen om een laatste reeks van wandelingen door Nederland te maken om afscheid te nemen van de natuur waarmee ik was opgegroeid.

Het is anders gelopen. Het boerenland bood voldoende reden voor mijn somberheid. Maar daarbuiten gaven Bijenorchis en Kleine zilverreiger, oprukkend naar het noorden, Zeearend en Kraanvogel, opnieuw in Nederland, mijn rotsvaste pessimisme een flinke deuk. Vaak reisde ik door dode landschappen waar mest en bestrijdingsmiddelen hun werk hadden gedaan, maar even zo vaak waren mijn wandeltochten een reis door sprookjesland” 

We zijn nu vier jaar verder. Vorige week publiceerde het Wereld Natuurfonds voor het eerst  het “Living Planet Report-Natuur in Nederland”. Het rapport geeft een beeld van de diversiteit van de Nederlandse fauna in vergelijking met de situatie van 25 jaar geleden. (1990) De resultaten van het faunaonderzoek passen erg goed bij het voorwoord van Frank Berendse: op het platteland is weinig meer te beleven, maar er zijn ook gebieden waar dieren het steeds beter doen.

Kort samengevat staat de Nederlandse fauna er nu zo voor:

Positief

 De wereld van het zoete water 

Het gaat goed met de fauna van het zoete water. De grootte van populaties groeide hier met 40%. Oorzaken: de waterkwaliteit nam toe (zuivering), projecten meer ruimte voor de rivier/beek , oevers werden over kilometers lengte natuurvriendelijk, vispassages werden Continue reading

Posted in Algemeen | Leave a comment

Kleine wereld

Mist maakt de wereld kleiner. Het landschap is nat en verstild. In de mistflarden toch nog geluid: het doffe brommen van een shovel. Een sloot wordt geschoond. Verplichte jaarlijkse schouw. De rozenbottels van de hondsroos lijken verkouden met die druppels aan hun neus. Knotwilgen staan troosteloos te wachten op hun knipbeurt. Ze moeten nog even geduld hebben. In de wintermaanden worden ze geknot. Een boer heeft een paar rijen mais laten staan. Bewust? Waarschijnlijk toch gewoon een stuurfoutje of een haperende hakselaar.  De akker wordt er minder saai van.

De foto’s zijn gemaakt in het Reestdal op De Mulderij, even buiten Dedemsvaart. Het terrein is eigendom van Landschap Overijssel.

Posted in Algemeen | Leave a comment

Winterrogge en spelt zaaien op een eeuwenoude es

Wintergranen zaai je in het najaar en oogst je in de volgende zomer. De zaden ontkiemen snel. Het gewas bedekt de bodem als een groen tapijt. De hele winter staat de groei van de plantjes stil. Pas als de temperaturen in maart en april omhoog gaan en de zon aan kracht wint komt het graan tot groei. En dan gaat het snel.

Landschap Overijssel en Het Drentse Landschap bezitten aan weerszijden van de Reest meerdere essen waarop winterrogge wordt gezaaid. Het zaaigoed bevat ook een mengsel van o.a. korenbloem en klaproos. Winterrogge hoort in het Reestdal thuis. Vroeger werd het door de boeren verbouwd.

De winterrogge aan de Drentse kant van de Reest is eerder ingezaaid. Op de essen komen de kiemplantjes boven de grond. Straks gaat dat ook aan de Overijsselse kant gebeuren.

Infopaneeltjes

Landschap Overijssel verbouwt ieder jaar oude landbouwgewassen in de buurt van Oud-Avereest. Dat gebeurt in samenwerking met de natuurwerkgroep de Reest. Deze natuurbeschermingsvereniging heeft een aantal jaren geleden vier infopaneeltjes gemaakt over winterrogge, spelt, boekweit en haver. Landschap Overijssel gaat op drie locaties deze gewassen inzaaien. De natuurwerkgroep plaatst daar infopaneeltjes in het voorjaar van 2016.

Zaaien vanuit de hand

Op dinsdagmorgen 27 oktober  werden twee gewassen met de hand ingezaaid. Dat gebeurde op een es die de naam Zuidberg draagt. De oude bolvormige akker ligt op een zandkop aan de rand van het Reestdal grenzend aan het Kerkenpad tussen de Reestkerk en het bruggetje over de Reest. Twee vrijwilligers van de natuurwerkgroep en een medewerker van Landschap Overijssel zaaiden op de eeuwenoude es winterrogge en spelt. In het voorjaar van 2016 worden haver en boekweit ingezaaid, maar dan op een andere plek.

Deze korte video laat zien hoe de akker wordt ingezaaid.

Akkeronkruiden 

In het verleden zijn de vier gewassen al eens in stroken naast elkaar ingezaaid. Dat gebeurde ook op de Zuidberg. Veel wandelaars bekeken de paneeltjes en maakten er foto’s van de akkeronkruiden tussen het graan.

 

 

Posted in Landbouwgewassen in het Reestdal | Tagged , , | Leave a comment

Niemand denkt nog aan de krentenboom

In het voorjaar trekt Nederland massaal naar de bloeiende krentenbossen. De bossen rondom Dwingeloo en landgoed Eerde staan er bekend om. Maar in de herfst kijkt bijna niemand meer naar die krentenbomen om. Terwijl ze juist zo mooi kleuren. Als je nu door het bos loopt, haal je de krent er zo uit. Het gele blad (soms ook mooi rood) zet het herfstbos in vuur en vlam.

 

Posted in Flora | Tagged | Leave a comment

De graasmachines van het Rabbingerveld.

Het Rabbingerveld staat vol met opslag van berk, krent, vuilboom en grove den. Dat is niet de bedoeling, want dit gebied moet zich ontwikkelen tot heide en daar passen al die kleine boompjes niet in. De twee Schotse Hooglanders die er lopen doen vreselijk hun best. Ze eten zich een slag in de rondte. Maar er is geen beginnen aan. Op zaterdag 14 november krijgen ze hulp van de werkgroep landschapsbeheer van de natuurwerkgroep de Reest.

Posted in Algemeen | Leave a comment

Springende vissen in de Paardelanden

Het project Vispassage, Paardelanden Linde is klaar. Waterschap Reest en Wieden heeft in de bovenloop van de Reest het beekje wat meer aanzien gegeven. Vissen kunnen hier stroomopwaarts over een zestal trapjes springen. Zo bereiken ze de bovenloop van de Reest. Alleen…….. die bovenloop stelt niet veel voor.

Stuw verleden tijd

Het waterschap heeft op de locatie een stuwtje verwijderd. Hiervoor in de plaats zijn de zes vistrappen gekomen. Dat is natuurlijk pure winst. Stuwen in een beek, daar zijn er in het verleden genoeg van gebouwd. Dat was nog in een tijd waarin men het nut van kronkelende beekjes in oude kleinschalige beekdallandschappen niet zag. In het kader van de agrarische vooruitgang werden talloze beken gekanaliseerd en werd de waterstand in een beekdal gereguleerd met behulp van stuwen en gemalen.

De stuw bij de Paardelanden had tussen het bovenstroomse deel en het benedenstroomse deel een verschil van 60 cm. De vistrappen vangen dit verschil nu op. Hierdoor wordt de beek natuurlijker.

Er gebeurde meer

Naast de aanleg van zes vistrappen werd ook een nieuwe meander gegraven. Een sloot die een verbinding vormt tussen de Reest en het Ommerkanaal werd verondiept, dat wil zeggen dichtgegooid met grond, die vrij kwam bij de aanleg van de meander. Verder is er nog een winterbed aangelegd. Bij veel neerslag wordt hier water vastgehouden.

Doel 

Waarom dit project? Het waterschap omschrijft in haar projectplan twee doelstellingen: de Reest op deze plek passeerbaar maken voor vissen en men wil de afwatering op de Reest versterken. Meer water in het Reestdal dus. Als blijkt, dat de aangrenzende Continue reading

Posted in De Reest | Tagged , | 1 Comment

Brongebied Reest toen en nu

Deel 1 : het brongebied nu

Het riviertje de Reest is/wordt vaak bejubeld en bezongen. Volledig terecht, zoals het beekje door dat prachtige Reestdal meandert, daar word je inderdaad vrolijk van. Er zijn zoveel mooie plekjes langs de Reest. Het boek “Beelden van een beek” staat vol met de mooiste plaatjes.

Gekanaliseerd

Mooie foto’s maak je niet op de plekken waar de Reest begint en zeker niet waar zij eindigt. Daar is de beek al heel lang zwaar gehavend. Het stroompje heeft geen kop meer en ook een staart ontbreekt. De Reest wordt vaak een van de best bewaarde beken van ons land genoemd. Dat zegt genoeg over de authenticiteit van de andere beken in Nederland. De meeste “diepies”, zoals ze in Drenthe zeggen, zijn in de vorige eeuw gekanaliseerd en in een verkaveld landschap gedegradeerd tot saaie rechte waterlopen met slechts een doel: het afvoeren van overtollig water. Alles in dienst van de landbouw. Dat de Reest voor een groot deel haar kronkels mocht behouden is meer geluk dan wijsheid.

Reest doet niet echt mee

De Reest voert nog steeds regenwater af, maar mag het doen met de restjes die overblijven. Het grootste deel van het stroomgebied watert namelijk af op gegraven watergangen, zoals de Reestvervangende Leiding en de Braambergersloot. Echt serieus kun je de Reest op dit terrein niet nemen, ondanks mooie net afgeronde projecten met verondiepingen, knijpstuwen en drempels in de beek. Zolang het meeste water buiten het Reestdal wordt Continue reading

Posted in De Reest | Tagged , , | Leave a comment