Waterberging en nieuwe natuur bij het Jodenvonder

Posted on 14/11/2011 by Jan

Deze week is men begonnen met het ontwikkelen van een laaggelegen gebied in de buurt van het Jodenvonder. Het doel van deze werkzaamheden is tweeledig. Het natuurgebied maakt deel uit van de Ecologische Hoofdstructuur, die natuurgebieden in ons land met elkaar moet verbinden en de te verwachten wateroverlast als gevolg van het opwarmen van onze planeet vraagt om meer laagtes in het landschap. Natuurvriendelijke (langzaam oplopende) oevers en laaggelegen grasland kunnen prima extra water opvangen en vasthouden als dat nodig is. Beheerder Het Drents Landschap en Waterschap Reest en Wieden werken in dit project dan ook samen om er iets moois van te maken. In de toekomst kan hierdoor ongeveer 5000 kuub water meer dan in de huidige situatie worden vastgehouden. De vrijkomende grond wordt in de randzone langs de N48 verwerkt in een wal. De hogere delen van het gebied worden ingeplant met bos. In de natte overgangszone zal spontaan wilgenstruweel en broekbos ontstaan. De wandelroute ‘Loop van de Reest’ die door het gebied gaat maakt nu nog een gevaarlijke oversteek over de N48. De route is na uitvoering van het plan omgelegd naar de oversteek Nolderweg.

Doel van de ingrepen in het gebied bij het Jodenvonder is om hier uiteindelijk een gevarieerde natuur te laten ontstaan met moeras. De bosaanplant op de hogere delen rond de waterberging zal zich ontwikkelen tot een rijk bos van elzen en berken. In de lagere delen wordt gestreefd naar (spontane) ontwikkeling van broekbos.

Posted in Bescherming, Geen rubriek | Tagged , , | 2 Comments

Nieuwe kansen voor de heide op Takkenhoogte

Posted on 11/11/2011 by Jan

Het was afgelopen weken een drukte van belang op de Nieuwe Dijk in de gemeente De Wolden. Zandauto’s reden af en aan. Op een stuk grasland schraapte een shovel de donkere bouwvoor tot op het gele zand weg. Wat was er aan de hand?Natuurreservaat Meeuwenveen/Takkenhoogte ligt in het beekdal van de Reest. Beekdalen verzorgen de afvoer van water en zijn van grote waarde voor natuur en landschap. Klimaatverandering vraagt om meer ruimte en aandacht voor water. Die ruimte zit vooral in de beekdalen. De overheden in ons land zien in dat beekdalherstel ons in de toekomst kan redden van wateroverlast. Maar er is meer. Takkenhoogte maakt deel uit van de Ecologische Hoofd Structuur (EHS). Natuurgebieden moeten met elkaar verbonden worden om flora en fauna meer kansen te geven in ons dichtbevolkte land. Het kleine beetje natuur dat we nog hebben moet dan wel een goede kwaliteit hebben. Om de kwaliteit en de natuurwaarden van het reservaat Meeuwenveen/Takkenhoogte te verbeteren is een perceel grasland met een oppervlakte van ongeveer 7 ha veranderd in een zandvlakte waar in de komende jaren nieuwe heide moet ontstaan. Het grasland lag als een soort enclave temidden van drie heidereservaten: Takkenhoogte,Meeuwenveen en De Wildenberg. Sinds 2003 was het eigendom van Het Drents Landschap. In 1954 was het nog heide. Nu is de voedselrijke toplaag van het grasland zo’n  30 cm. afgegraven tot op het gele zure zand. Onderzoek heeft uitgewezen, dat de kwaliteit van deze zandbodem zo voedselarm is, dat er in de komende jaren weer nieuwe heide kan ontstaan. De kans is namelijk groot, dat er nog kiemkrachtige heidezaden in de bodem voorkomen. Volgend jaar al moeten de eerste kleine heidezaailingen al te zien zijn. In de gaten houden dus. Oh ja, Wat er met het zand is gebeurd? Dat is gebruikt bij de aanleg van het ecoduct over deN48 bij Linde. Ook een onderdeel van de EHS.

meer info: klik hier

meer info: klik hier

Posted in Bescherming, De mooiste plekjes | Tagged , , | Leave a comment

De eik van Dickninge in oktober

Posted on 08/10/2011 by Jan

Nog even………….. dan ben ik even niet meer van deze wereld. Ik ga straks de winterslaap in. Al mijn processen komen op een laag pitje te staan. Mijn wortels nemen over een poosje nauwelijks water meer op. Hoeft ook niet, want als ik straks mijn bladeren kwijt ben (Ik word kaal!!) heb ik weinig water meer nodig. Ik stop straks met het maken van suiker en zuurstof. Even geen fotosynthese! De bladgroenkorrels, die ik in mijn (duizenden) bladeren heb worden nu langzaam afgebroken. Hierdoor krijgen mijn bladeren een bruine kleur. Nog een paar weken, dan vallen ze af. Toch heb ik best een voldaan gevoel over het afgelopen seizoen. Dorst heb ik niet gehad, wat mij betreft komt er weer zo’n natte zomer. Weet je dat een beetje eik zoals ik honderden liters water per dag nodig heeft? Het kan mij niet vaak genoeg regenen. Wat me ook een goed gevoel geeft, zijn al die eikels die onder me zijn neergevallen. Ik heb mijn best gedaan om mijn soort in stand te houden. Natuurlijk weet ik dat de meeste eikels op een ongunstige plek terecht komen en dat ze worden versleept of opgegeten. Of door kinderen verzameld voor de herfsttafel op school. Bestaat die herfsttafel trouwens nog? ( Ik zie steeds minder ouders met kinderen bij me langs komen. Hebben ze geen tijd meer voor een fijne wandeling? Beseffen ouders wel, hoe belangrijk het is om kinderen in aanraking te brengen met de natuur?

Let eens op mijn bladeren. Zie je wat er tussen zit? De knoppen voor het volgend jaar! De herfst is dus niet alleen een seizoen van afbraak, voor wie het zien wil…..ik ben al klaar voor de komende lente. Waar ik me wel een beetje zorgen over maak is de zwavelzwam op mijn stam. Deze ordinaire parasiet zuigt met zijn schimmeldraden stoffen uit mijn lijf. En daar houd ik niet van. Erg veel last heb ik er niet van, maar ik ben bang dat ie me uiteindelijk zwakker maakt. Laten we het beste ervan hopen.

Meer eik van Dickninge: http://hetreestdal.nl/?cat=415

Posted in Eik van Dickninge | Tagged , , , , | Leave a comment

Het Nederlandse Landschap, niet alleen maar kommer en kwel…

Posted on 02/10/2011 by Jan

Frank Berendse, hoogleraar natuurbeheer en plantenecologie, wandelde en fietste de afgelopen twee jaar door Nederland om de staat van de Nederlandse natuur te onderzoeken. Hij werd er afwisselend vrolijk en somber van. De stemming werd bepaald door de functie die het landschap vervulde. Op locaties waar de agrarische bedrijfsvoering de boventoon voerde was somberheid troef. Veel “groen asfalt” ,zoals uitgestrekte monotone landerijen met  Engels raaigras of maïs. Het intensief bewerkte boerenlandschap wordt door Berendse “Het dode land van Braks en Bleker” genoemd.”Ik noem ze de rentmeesters van de verschroeide aarde”. Gelukkig zijn er nog een heleboel plekken in ons land waar de biodiversiteit nog behoorlijk op peil is. Dat zijn dan vaak wel de locaties waar de kleinschaligheid bewaard is gebleven. Of de beschermde natuurgebieden. Dankzij inspanningen van de natuurbescherming is er nog veel te genieten in dit land. Maar juist dit beheer staat momenteel onder grote druk. Minder geld voor natuurbeheer zal snel leiden tot verlies van tientallen soorten.Met zijn boek boek wil Frank Berendse proberen het draagvlak voor natuur terug te brengen. “Ik heb gezocht naar een toegankelijke vorm waarin ik mijn kennis kan aanbieden. Ik moest op zoek naar avontuurtjes, die ik de lezer kan voorschotelen” Continue reading →

Posted in Algemeen, Nederland wandelland | Tagged , , | Leave a comment

Wandelen over landgoederen Dickninge en Havixhorst

Posted on 10/09/2011 by Jan

Het Algemeen Dagblad publiceert samen met de twaalf provinciale landschappen mooie wandel-en fietsroutes. Op de website van het Drentse Landschap vindt u een mooie route in de buurt van De Wijk. De wandeling van ongeveer 8 kilometer brengt u over de landgoederen Dickninge en Havixhorst. Erg sfeervol!

Klik op: http://www.drentslandschap.nl/downloadfiles/w-De%20Wijk%2041.pdf

Posted in De mooiste plekjes, Geen rubriek, wandelen | Tagged , , , | Leave a comment

De dahlia is weer populair

Posted on 09/09/2011 by Jan

Op de traditionele Drentse boerenerven vond je een moestuin, met een plek voor klein fruit zoals aalbes en kruisbes en kleurrijke bloemranden met eenjarigen en dahlia’s. Veel boerderijen hebben geen agrarische functie meer en de nieuwe bewoners halen hun tuinideeën uit de folders van Intratuin. Rondom de verbouwde stulp zie je dan buxushaagjes, tuinbeelden, fonteintjes, vijvers, catalpa’s en meer vertegenwoordigers van de trendy tuinmode. Een plant, die vroeger bijna altijd in de boerentuinen te vinden was, is de dahlia. Het grappige is, dat juist deze “ouderwetse plant” momenteel erg populair is. Misschien kan de populariteit van deze plant de interesse voor het traditionele boerenerf aanwakkeren. Vroeger waren boerderijen verbonden met het landschap waarin ze lagen. Elke streek had zo zijn eigen landschappelijke kenmerken en die vond je op de erven van de boerderijen. Het is jammer, dat niet alle bewoners van de huidige boerderijen met een niet agrarische functie zich hebben verdiept in de cultuurhistorie van hun woning. Er is overigens genoeg informatie te vinden. Over de cultuur historie van boerderijen in het Reestdal verscheen een aantal jaren geleden het boek:” Over de Reest” en natuurlijk is er op het internet veel te vinden. Een voorbeeld hiervan is de website http://www.boerenervendrenthe.nl .

Posted in Boerderijen, Geen rubriek | Tagged , , | Leave a comment

Reestdal en Geuldal: verschillen en overeenkomsten

Posted on 27/08/2011 by Jan

De Reest en de Geul zijn allebei beken. Bij een wandeling door het Geuldal blijken de verschillen groot. Neem nou eerst het woordje “beekdal”. Als er ergens in Nederland een beek in een dal ligt, dat is het wel de Geul. Het begrip beekdal is hier volledig op zijn plaats. Je moet dalen om bij de Geul te komen en je moet weer omhoog om de beek te verlaten. En de stroomsnelheid bijvoorbeeld. Die is bij de Geul veel groter. Dan kan ook niet anders, want de Reest heeft een verval van 6 meter over een afstand van 37 kilometer, terwijl de Limburgse beek een hoogteverschil kent van meer dan 200 meter over een afstand van bijna 60 kilometer. De Reest kabbelt en de Geul klettert. Het water van de Geul is helder en

Continue reading →

Posted in Andere beekdalen, De Reest, Nederland wandelland | Tagged , , , | Leave a comment

De stuw en de vistrap van Dickninge

Posted on 23/08/2011 by Jan

Iedereen, die wel eens een bezoekje gebracht heeft aan landgoed Dickninge heeft achter het landhuis, daar waar de Reest de tuin van het landgoed schampt, een kleine maar opvallende stuw zien liggen. Dit historische monument, want dat is het, dateert uit de Middeleeuwen toen op Dickninge het Benedictijner klooster was gevestigd. De stuw werd toen aangelegd om de gracht van Dickninge van water te voorzien. De laatste jaren raakte de stuw in verval en waren er plannen om het bouwwerk te slopen. Zover is het gelukkig niet gekomen. Vorig jaar augustus is op initiatief van de eigenaresse van het landgoed, mevrouw A.A. Röell en met financiële steun van o.a. de provincie Drenthe de stuw gerestaureerd. In de jaren ’80 was er al sprake geweest van een opknapbeurt, maar deze keer ging het herstel op een grondige manier. De bodem van de stuw werd drooggelegd. Er werd nog oud eikenhout uit de Middeleeuwen aangetroffen. Tijdens renovatie werd gebruik gemaakt van hardhout. De stuw ligt er nu weer prachtig bij en kan jaren weer vooruit.

Aan de Overijsselse kant van de Reest,vlak bij de stuw, is in het afgelopen voorjaar een vistrap gerealiseerd. Het is bekend, dat vissen die stroomopwaarts zwemmen grote moeite hebben om stuwen te passeren, Sterker nog, meestal lukt dat gewoon  niet, het hoogteverschil is te groot en de stroomsnelheid van het water te sterk. De vispassage bestaat uit een kronkelend nevengeultje bij de stuw met daarin houten schotten. “Die schotten overbruggen het hoogteverschil tussen het water boven en onder de stuw”, vertelt Jeroen Visser, projectleider Reestdal bij het waterschap. “Vistrappen heb je in allerlei soorten en maten en we hebben bewust gekozen voor een niet te opvallende variant. Een industriële vispassage met metalen bakken past hier niet echt in het landschap.”

De vistrap is ongeveer 100 meter lang en goed te zien vanuit de tuin van landgoed Dickninge. De vistrap is niet toegankelijk voor het publiek.

RTV Drenthe besteedde in 2010 aandacht aan de renovatie van de stuw en maakte een leuke reportage:http://www.rtvdrenthe.nl/nieuws/50454/historische-stuw-de-wijk-wordt-gerestaureerd

Posted in De mooiste plekjes, Geen rubriek | Tagged | Leave a comment

Boekweit bloeit op de Zuidberg:9 juli 2011

Posted on 09/07/2011 by Jan

Op de Zuidberg, een oude es gelegen langs het kerkenpad achter het kerkje van Oud-Avereest, heeft Landschap Overijssel vier gewassen ingezaaid: winterrogge,spelt,haver en boekweit. Op deze website wordt de ontwikkeling van de vier gewassen gevolgd.

Half juli nadert de oogstijd van wintergranen rogge en spelt.  De winterrogge heeft het dit jaar prima gedaan. Het graan heeft de typische goudgele kleur. De aren zien er goed uit, mooie volle korrels wachtend op de oogst. Die op deze akker overigens niet komt! Net als spelt mag het graan blijven staan. Hier heeft het een educatieve functie en mag de es dienen als wildakker. Het verschil tussen de korrels van winterrogge en spelt is nu goed te zien. De korrels van spelt zijn groter en ook grover dan die van de winterrogge. Net als vorig jaar doet spelt het op deze akker ook minder goed dan de rogge. De haver is volledig overwoekerd door bladrammenas. Maar de strook boekweit is een lust voor het oog. Het gewas staat nu prachtig in bloei en trekt veel insecten aan. De bloemen zijn lichtroze en wat opvalt zijn de lange rode stengels. Infopaneeltjes langs het pad geven info over deze vier gewassen op De Zuidberg.

Posted in Geen rubriek, Landbouwgewassen in het Reestdal | Tagged , | Leave a comment

Vier gewassen op de Zuidberg: 15 juni 2011

Posted on 17/06/2011 by Jan

Op de Zuidberg kan veel gebeuren in twee weken. De regen die in de afgelopen twee weken is gevallen heeft de gewassen op de es goed gedaan. De winterrogge heeft mooie lange sierlijke aren, maar moet nog rijpen. Op de strook haver gaat het allemaal wat anders dan gepland. Hier overheerst de bladrammenas. Deze groenbemester komt net als vorig jaar weer massaal in bloei. De haver staat er wat verloren tussen. Boekweit doet het erg goed. De planten zijn nog niet groot, maar als de boekweit straks in bloei komt is deze akker een paradijs voor insecten. De bloemen bevatten veel nectar.  Opvallend zijn nu al de rode stengels, waar je boekweit zo mooi aan kunt herkennen. Spelt is een mooi gewas om te zien. De aren van spelt zijn makkelijk te onderscheiden van die van de rogge. De korrels zijn vrij grof. Spelt is minder goed opgekomen dan winterrogge, maar er staan genoeg planten om ze duidelijk te herkennen. Het is een prachtig gezicht, die vier lange stroken, elk met een ander landbouwgewas. Voor informatie kan de wandelaar terecht bij de paneeltjes die door de natuurwerkgroep de Reest zijn geplaatst. Op deze website wordt de ontwikkeling van de vier gewassen de gehele zomer gevolgd.

Posted in Landbouwgewassen in het Reestdal | Leave a comment