Koeien in het weiland!!

Posted on 05/05/2011 by Jan

Tussen april en november liepen melkkoeien dagelijks in de wei. Helaas is dat niet meer zo. In 2010 stond 24 % van de koeien in Nederland zomer en winter op stal. Dat was in 1996 nog maar 5%. (bron: http://www.zuivelonline.nl) Waarom laten boeren hun veestapel vaak het hele jaar binnen? Als koeien meer dan twee keer per dag gemolken worden is het erg onpraktisch om ze in het weiland te laten. Een grote veestapel neemt ook nog veel tijd om de koeien vanuit het grasland naar de melkstal te verplaatsen. Bedrijfsmatig gezien begrijpelijk. Agrariërs worden steeds vaker geconfronteerd met kritische consumenten, die beweren, dat melk van “buitenkoeien” gezonder is dan de melk van de dames uit de ligboxenstal. En diezelfde consument wil tijdens een wandeling of fietstocht graag koeien in het weiland zien. “Net als vroeger”. De druk op de agrarische sector neemt wat dat betreft toe. Niet alleen economisch, maar misschien ook wel vanuit een vorm van nostalgisch denken. Een interessante vraag is echter… wat heeft de consument voor een groene wei vol met zwart- en roodbonte koeien over?Het is nog altijd de portemonnee die regeert. Zolang we in de supermarkt niet meer willen betalen voor zuivelproducten en bij stijgende brandstofprijzen elke verhoging volgzaam accepteren, zal het aantal koeien in de wei eerder dalen dan toenemen. Gelukkig zie je ze nog: weilanden met daarin grazend een herkauwende koeien. De koeien op deze foto staan in een oud zijdal van de Reest, tegenover de ijsbaan van Oud-Avereest. Het blijft een mooi gezicht!

Posted in Akkerbouw | Tagged | Leave a comment

De eik van Dickninge in april

Posted on 20/04/2011 by Jan

Ik weet niet wat er de laatste tijd met het weer aan de hand is, maar dit is wel erg extreem. Het lijkt wel zomer! Mijn knoppen reageren sterk op die warmte. Ze komen uit. Daardoor zie je nu, terwijl april nog niet eens voorbij is, een groene waas in mijn kruin. Vroeger was dat altijd rond koninginnedag! Denk niet, dat het alleen maar bladeren zijn die uitkomen. Ik ga namelijk bloeien. Heel veel wandelaars lopen straks onder me door en zien niet eens dat ik in bloei sta. Over een poosje sta ik in blad. Dan ben ik weer een bron van voedsel voor veel andere beestjes van het ecosysteem. Vogels vinden bescherming tussen mijn bladeren. En wat misschien nog wel veel belangrijker is: ik heb weer bladgroen tot mijn beschikking. Nog even en ik ben weer één grote glucosefabriek. Maar daar vertel ik meer over als ik al mijn bladeren heb.

Posted in Eik van Dickninge, Geen rubriek | Tagged , | Leave a comment

De grauwe wilg is een insectenbloeier

Posted on 01/04/2011 by Jan

De meeste bloeiende bomen en struiken in het vroege voorjaar zijn windbloeiers. Producenten van enorme hoeveelheden stuifmeel. Voorbeelden zijn vroege bloeiers als hazelaar en els. Ze moeten het van de wind hebben. Die moet het stuifmeel naar soortgenoten transporteren. Insecten zijn niet in de katjes van deze bomen geïnteresseerd. Voor de grauwe wilg ligt dit anders. Ook deze boom bloeit als de blaadjes nog moeten uitkomen. Maar hier zijn het de insecten, zoals hongerige hommels, die voor de bestuiving moeten zorgen. De bloemen bevatten en stuifmeel nectar en na een lange winter hebben insecten hier een grote behoefte aan. Hommels vliegen tevreden brommend en zoemend van bloem naar bloem. Jac.P.Thijsse zegt het in het Verkade-album “Lente” (rond 1910) al erg mooi:” Dagenlang is er geen verandering te bespeuren,maar dan gaan die katjes zwellen en groeien; gele helmknopjes of bleekgroene stempellobben worden zichtbaar tusschen het zilveren pluis. Dan strekken zich opeens de meeldraden en nu is ieder katje een stralende bol van wit en goud.“ Thijsse heeft het hier wel over de waterwilg, maar een kniesoor die daar over valt. Het is mooi beschreven.

De wilg is tweehuizig. Dat wil zeggen dat er mannelijk en vrouwelijke bomen voorkomen. De mannelijke wilgen met hun meeldraadkatjes vallen het meest op.

Posted in Flora | Tagged , | Leave a comment

De eik van Dickninge in maart

Posted on 16/03/2011 by Jan

Nog een poosje,dan ga ik “in blad”, zoals wij dat als bomen onder elkaar noemen. Ik heb het wel een beetje gehad met de winter. Veel koude en donkere dagen! Bomen houden van licht, omdat het nou eenmaal onze energiebron is. Als ik straks al die duizenden bladeren draag gebruik ik het zonlicht om er mijn voeding van te maken. Het is nu nog niet de tijd om daar over te vertellen, dat mooie verhaal bewaar ik voor later. Mijn knoppen worden langzaam steeds dikker. Ze beginnen te zwellen. Dat komt omdat mijn Continue reading →

Posted in Eik van Dickninge | Tagged , , , | Leave a comment

Nevels in het Eerder Achterbroek

Posted on 25/02/2011 by Jan

Het artikel “Winter Wonderland” in het magazine  “Buitenleven” van januari/februari 2011 kan niet anders dan inspirerend werken op wandelaars die houden van nostalgische landschappen. Je waant je inderdaad in een tableau vivant uit 1900, zoals journaliste Merel van der Lande het moet hebben ervaren toen ze door boswachter Marion Plagge van Natuurmonumenten werd rondgeleid. Op weinig plekken in ons land is het kleinschalig boerenlandschap van rond het begin van de 20ste eeuw zo mooi bewaard gebleven. Vooral ten noorden van de Janmansweg wordt het landschap bepaald door oude houtwallen, kleine akkertjes, stroompjes, graslandjes en geriefhoutbosjes. Natuurmonumenten maakt in dit gebied de dienst uit. Het is hier goed toeven op een nevelige dag in februari. Oude knoestige eiken bepalen hier de sfeer. Waarom is dit type landschap er bijna niet meer? Wat hebben we in vredesnaam met ons landschap gedaan? Dit soort vragen komen bij je op als je door dit deel van landgoed Eerde loopt. Gelukkig is Eerder Achterbroek voor altijd veilig gesteld. Nou ja, zeker weten doe je dat natuurlijk nooit.  

meer foto’s :http://en.fotoalbum.eu/reestdalalbum/a585553/slideshow

Voor meer info over magazine Buitenleven, klik hier: http://www.anwb.nl/vrije-tijd/bladen/buitenleven

Posted in Geen rubriek, kleinschalig landschap | Tagged , , | Leave a comment

Respect voor de Schotse Hooglander

Posted on 18/02/2011 by Jan

 

Het is een trend in de wereld van de natuurbeheerders: grote grazers in de vrije natuur. Natuurgebied De Oostvaardersplassen spant op dit terrein de kroon. Sinds een aantal jaren worden we als wandelaar niet alleen geconfronteerd met onschuldig grazende schapen,maar ook met herkauwende Heckrunderen, Konikpaarden,Galloway-runderen en natuurlijk de Schotse Hooglanders. Vlak voordat je het afgerasterde gebied in loopt word je al gewaarschuwd: pas op, hier lopen grote grazers rond, benader ze niet te dicht en laat ze gewoon met rust.Op Meeuwenveen/Takkenhoogte loopt een groepje Schotse Hooglanders. Het zijn schitterende indrukwekkende dieren. Continue reading →

Posted in Bescherming, Fauna | Tagged , , , , | Leave a comment

De eik van Dickninge in januari

Posted on 29/01/2011 by Jan

Heerlijk die winter! Ik kan me in alle rust mentaal voorbereiden op de hectische periode die straks weer gaat beginnen: het ontluiken van al mijn duizenden knoppen en de bloei. Reken maar, dat me dat veel energie kost! Dus is het goed om nu lekker niets te doen. Vrijwel alle processen in mijn lijf gaan nog steeds erg langzaam. Het proces van verbranding staat op een laag pitje en in mijn sapstromen is nog weinig beweging te zien. Gelukkig heb ik genoeg voorraden opgeslagen om de winter door te komen. In deze periode kun je wel een paar karakteristieke kenmerken aan me bewonderen. Dat geldt trouwens voor al mijn andere collega’s. Alle boomsoorten zijn nu te determineren als je in de winter let op boomsilhouet, knoppen en schors. Ik zal daar iets over vertellen.

Het silhouet

Mijn silhouet, mijn profiel zal ik maar zeggen, kun je mooi zien als je naar me kijkt met een roodgekleurde winterse avondlucht als achtergrond. Er zijn mensen, die dan denken aan de bouw van een long. De zware stam lijkt dan op de luchtpijp, grote zware zijtakken vormen de bronchiën,  kleinere twijgen stellen de luchtpijptakjes voor. En om het verhaal compleet te maken : de knoppen aan het eind van de kleinste takjes lijken dan op de longblaasjes. In ieder geval is mijn kroon koepelvormig en is het verloop van mijn takken grillig.

De knoppen

Mijn knoppen zijn stomp en bruin en er zitten altijd verschillende knoppen aan het eind van de tak bij elkaar. Ze zijn ongeveer 8 mm lang. De zijknoppen zijn afstaan, dus van de tak afgekeerd. Vaak is de eindknop langer dan de zijknoppen.

De schors

Mijn schors is grijsbruin van kleur. Er lopen verticaal lopende groeven in met daartussen diepe richels.

Posted in Eik van Dickninge, Geen rubriek | Tagged , , | Leave a comment

Hoog water in het Reestdal

Posted on 17/01/2011 by Jan

Zo erg als in 1998 was het niet. Verre van dat. Toen viel er 100 mm. regen in 24 uur. Dat is 100 liter water op elke vierkante meter land! Het hele Reestdal stond toen blank. De afgelopen week was Nederland weer eens in de ban van het hoge water. Rijn, Maas, IJssel en Vecht, samen met nog een groot aantal andere rivieren en beken, ze waren voortdurend in de media te vinden. Gisteren, op zondag 16 januari scheen de zon, was het zacht (een graadje of 12,13) en trokken veel mensen erop uit om de hoge waterstanden op de gevoelige plaat vast te leggen. Natuurlijk was de Reest hoog en uiteraard stonden de graslanden tussen Meppel en Hafweg onder water, maar sensationeel was het allemaal niet. Een mooi gezicht was het wel. Al dat water onder een strakblauwe lucht. Prachtig om te zien!

De Reest heeft een stroomgebied van ongeveer 6000 ha. Een stroomgebied is een gebied, dat water via een beek of rivier afvoert. Dat betekent dus, dat al het regenwater van een oppervlakte van zo’n 12.000 voetbalvelden door de Reest moet worden verwerkt. Sinds begin jaren ’70  wordt er echter ook veel water door de Reestvervangende Leiding afgevoerd. Deze kunstmatige watergang is 11 kilometer lang, loopt min of meer parallel aan het Reestdal en mondt uit in het Meppelerdiep. Zonder dit afvoerkanaal zouden inundaties in het Reestdal veel heftiger zijn en op meer locaties voorkomen. Veel Continue reading →

Posted in De Reest, Geen rubriek | Tagged , , , , | 1 Comment

Afscheid van het winterse landschap?

Posted on 30/12/2010 by Jan

Hier in het noorden en oosten vriest het nog. Vanmiddag was het nog -4.  De mist van vannacht en vanmorgen heeft de bomen prachtig in de rijp gezet. En nu komt de dooi er aan! Dus vanmiddag nog even genoten van het beekdallandschap rond boerderij ‘t Ende bij De Stapel. Daar heeft Het Drents Landschap een gemarkeerde route uitgezet van een paar kilometer. Erg geschikt voor het halen van een frisse neus. Misschien zien we voorlopig deze mooie taferelen niet meer terug…………………………

Posted in De mooiste plekjes, Geen rubriek | Leave a comment

De eik van Dickninge in december

Posted on 28/12/2010 by Jan

Even voorstellen

 U kunt het geloven of niet, maar ik ben zeer vereerd. Op deze website word ik vanaf nu elke maand gefotografeerd en mag ik iets over mezelf vertellen. En dat doe ik graag. Ik zie vaak wandelaars met bewondering naar me kijken. Dat is ook logisch, want ik ben erg indrukwekkend om te zien. Mijn weerbarstige zware stam heeft een behoorlijke doorsnede en mijn takken zijn knoestig en grillig. Mijn silhouet is bolvormig. Ik sta aan de rand van landgoed Dickninge en dagelijks geniet ik van een prachtig uitzicht over het dal van de Reest. Ik heb ook een mooie uitkijk over de es van Dickninge. Mijn wetenschappelijke naam is Quercus Sessiliflora, maar je mag ook wel gewoon wintereik zeggen.Mijn leeftijd? Dat weet ik zelf niet, ik ben in ieder geval ouder dan 100 jaar. Wie het precies weet moet het maar zeggen.

Winterslaap

Een paar maanden geleden heb ik mijn bladeren laten vallen. En dat is maar goed ook. Bij lage temperaturen kan ik geen water meer uit de grond opzuigen. Dat zou betekenen dat al die duizenden bladeren die ik draag zouden uitdrogen. Daarom ben ik nu kaal en verkeer in rust. Nou ja, rust…. laat ik maar zeggen dat veel van mijn levensprocessen momenteel erg traag gaan. Aan fotosynthese doe ik in ieder geval niet. Daar heb ik bladgroen voor nodig en dat ben ik sinds de herfst kwijt. Ook al ben ik zonder blad , toch blijven er nog wel een paar herkenbare onderdelen over. Je kunt aan me zien dat ik een eik ben door naar mijn knoppen te kijken! Mijn knoppen zijn bruin en er zitten altijd meerdere bij elkaar. Ze hebben geen steeltjes, zoals die van de zwarte els. Groter dan een centimeter zijn ze nooit. En let ook eens op mijn schors! Die is grijsbruin en heeft verticaal lopende groeven.

Posted in Eik van Dickninge, Geen rubriek | Tagged , | Leave a comment